Шогирдсозӣ- 2

В-1

ҲОКИМИЯТИ БИБЛИЯ

Библия. Каломи Худо, ҳокимият дорад. Ин ҳокимият талабгори эътибор

ё ки ҳимояи инсон ва калисо нест. Ин ҳокимият пурра аз Худо вобастагӣ дорад,

Ҳамоне ки Ҳақиқат аст. Ҳамзамон ягон ҳокимияте дар замин нест, ки ба Библия

муқобилият нишон диҳад. Теъдоди зиёди ҳокимон ва императороне вуҷуд

доштанд, ки кӯшиши маҳкум намудани Библияро доштанд. Бар замми ҳамаи

ин Библия хеле қавист. Сарфи назар аз ҳама таъқибу, мақсадҳои барбод додани

Библия ва ё пок кардани Он аз руи замин. Таъқибгарон худ фано меёбанд

ҳамон замоне ки Библия аз ҳар вақта дида пурқудраттар мегардад, дар ин

дунёи таъқибгарӣ. Китобе мавҷуд нест ки бо Библия баробар шавад. Тиражи

ҳарсолаи вай тақрибан 600 миллион нусхаро ташкил медиҳад. 97% -аҳолии

замин Библия-ро ба забони модариашон соҳибанд, ки ин аз ҳама тарҷумаи

васеъ ба шумор меравад. Библия дар замони ҳозира ба 3000 забон тарҷума

мешавад ва гурӯҳҳое ба он гап мезананд, ки се фоизи аҳолии курраи заминро

ташкил медиҳанд. Мо бояд бегуфтугӯ пеши Каломи Худо таъзим кунем, ки ин

қадар Ҳокимияти бе ҳудуде дорад. Мо бояд бегуфтугӯ итоат намоем.

1. Дар Ибриён 1:1-2 аз хусуси ҳокимияти Библия чӣ мегӯяд?

а. Матнро бо суханҳои худ нақл кунед.

___________________________________________________________________________

б. Дида бароед, ки чӣ гуна Худо худро дар Аҳди Қадим кушод.

___________________________________________________________________________

в. Барои чӣ ошкорбаёнӣ дар Аҳди Ҷадид ошкорбаёнии Аҳди Қадимро иваз

мекунад? (бадарға Ибриён 3:5-6).

___________________________________________________________________________

г. Мумкин аст хулоса баровардан, ки Библия ба охир расид ва зарурияти ин

ҳақиқатро бозгу кардан нест, (инчунин ба Ваҳй 22:18-19) нигоҳ кунед.

___________________________________________________________________________

д. Шумо чӣ фикр доред, оё ашхоси лаёқатманд ба овардани ошкорбаёниҳои

нав аз Худо мавҷуданд?

___________________________________________________________________________

2. Юҳанно 15:5-7-ро истифода кунед, барои нишон додани оне, ки Каломи

Худо ҳамон ҳокимиятеро дорост, ки Исои Масеҳ дорад.

а. Матнро бо суханони худ нақл кунед.

___________________________________________________________________________

б. Чӣ ҳақиқатеро барои худ кашф месозед, ҳини муқоисаи калимаҳои «�Ман

дар он�» дар шеър калимаи 5-уми «� ҳарфҳои ман дар шумо хоҳанд

буд�» дар шеъри 7?

___________________________________________________________________________

в. Шумо бовар доред, ки Библия дар дасти шумо қудрати Исои Масеҳро дорад

ва вақте ки Каломро дар қалбатон нигоҳ медоред, Исоро барои дар шумо будан

даъват менамоед.

___________________________________________________________________________

3. Библия чӣ гуна навишта шуда буд? Ба 2 Петрус 1:20-21 назар кунед .

а. Матнро ба суханҳоятон нақл кунед.

___________________________________________________________________________

б. Муаллифи асосии Библия кист? Ва инсон дар навишти он чӣ сахме дошт?

___________________________________________________________________________

в. Мазмуни ин калимаҳо чӣ аст? «�.ҳамроҳи Руҳулмуқаддас ҳаракат

мекунем�.»? (Ба Ибриён 1:9, 13:3, Аъмол 4:25) назар кунед.

___________________________________________________________________________

г. Маънии ин калимаҳоро баҳс кунед «�. Табдил медиҳанд�.» (Ба 2 Петрус

3:15-16) назар кунед.

___________________________________________________________________________

д. Чӣ мешавад, агар шумо ба иҷроиши рӯҳ боварӣ надошта бошед?

___________________________________________________________________________

4. Хонед ва фикр кунед аз он хусусе, ки чӣ хел Исо иқрор шуд ва итоат

кард ба ҳокимияти (қудрати) навишташуда дар замони фуруди ӯ бар

замин.

а. Матнро бо суханҳои худ нақл кунед.

___________________________________________________________________________

б. Барои чӣ Исо фариштаҳоро даъват накард?

___________________________________________________________________________

в. Мо метавонем чиро омӯзем, аз таёрии Исо ба қурбонсозии Худ барои

иҷроиши Навишташавӣ? (ба Филиппиён 2:8) назар кунед.

___________________________________________________________________________

г. Метавонед бе гуфтугӯ ба пеши Ҳоқимияти Библия саҷда кунед? Агар не, пас

сабаб чист?

___________________________________________________________________________

ХУЛОСА

Библия- ин Каломи Худои Зинда аст.

Библия- ин ҳақиқатест, ки зери раҳнамоии Руҳулқудс навишта

шудааст. Библия ягон хел хатогӣ надорад.

66-китоби Аҳди Қадим ва Аҳди Ҷадид- ошкорбаёнии пурраи Худост ва

ягон гуна ошкорбаёнии дигаре мавҷуд нест.

Библия барои раҳоии инсон ба охир расонида шуда қифоят аст,

Библия намунаи ҳаёти муқаддасро дар пайравии хоҳишҳои Худо

пешниҳод мекунад.

Ҳокимияти Библия асоснок шудааст дар Худи Худо ва бузургии ӯ.

В-2

ХУДО Кӣ АСТ?

Оё чизе мавҷуд ҳаст, ки боиси ифтихор бошад, дар қиёс ба он донише ки

дар бораи Худо дорем? Дониши Худо- ин дониши бо ҳудудест, ки инсонро ба

ҳамон роҳе равона месозад, ки вай боло чунин бошад. Reverend Spurgeon ин

нуқтаро бисёр возеҳу равшан навиштааст: «Беҳтарин дониш дар хусуси

инкишофи руҳ-ин илми Исои Масеҳ аст, таслиби ӯ, якшанбе, дониши

Худованди дар бораи Таслиси муқаддас. Чизе то ин андоза ақлро

намеафзояд, чизе ин қадар қалби инсонро васеъ намесозад, чуноне ки

таҷрибаи доимиву боэҳтирому боэҳтимоми Худои Бузург». Оё шумо

мехостед ки аз ғам ҷудо бошед? Шумо мехостед, ки аз ташвишҳои худ дур

бошед? Ин тавр бошад, равед, дар баҳри беканори Худо ғута занед, дар

беҳудудии вай раҳгум занед, ва он лаҳза шумо хеле ҷасур пурқувват хоҳед шуд,

ба монанди оне ки истироҳати хубе карда бошед.

1. Чӣ гуна Довуд пеши Худо тавба мекунад дар 1 Вақоеънома 29:10-12?

а. Матнро ба суханони худ нақл кунед.

___________________________________________________________________________

б. Мавзӯи матни ишорашуда чӣ гуна метавонад бошад?

___________________________________________________________________________

в. Он чизҳоеро, ки мутаалиқи Худоянд ҳисоб кунед ва шарҳ диҳед (ба Иов 1:20-

21) назар кунед.

___________________________________________________________________________

г. Вазифаи одамӣ дар назди Худованд чӣ гуна аст?

___________________________________________________________________________

2. Хусусиятҳои Худоро аз шеърҳои мазкур номбар кунед.

Забур 89:2-3

___________________________________________________________________________

Ирмиё 23:24

___________________________________________________________________________

Ирмиё

___________________________________________________________________________

Яъқуб 1:17, Ибриён 13:8

___________________________________________________________________________

1 Юҳанно 3:20

___________________________________________________________________________

3. Библия аз хусуси муҳаббат ва ҳиқмати Худо чӣ мегӯяд?

Ирмиё 31:3

___________________________________________________________________________

Забур 36:27-28

___________________________________________________________________________

4. Баъд аз оне, ки шумо аз ки будани Худо огоҳӣ ёфтед, ҳолати шумо чӣ

гуна хоҳад буд? Такрори Шариат 10:12-13-ро бинед.

а. Матнро бо суханҳои худ нақл кунед.

___________________________________________________________________________

б. Се талабот пешниҳод шудааст. Ҳар кадоми онҳоро дида бароед.

___________________________________________________________________________

в. Шумо чиро метавонед мушоҳида созед, вақте ки порчае аз (Писания,

Навишташуда) дар боло овардашуда бо Юҳанно 14:21 муқоиса мешавад?

Ошкоро гӯед ки оё душвориеро дар қалбатон эҳсос мекунед ҳангоми

муносибат ( бо аҳкомҳо) ва назорат бо аҳкомҳо?

___________________________________________________________________________

5. Забур 94:1-7 аз хусуси сачда ба Худо чи мегуяд?

а. Матнро бо суханхои худ нақл кунед.

__________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________

_________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________

б. Ба Худо саҷда кардан чӣ зарурият дорад?

(шеърҳои 3-5,7)

__________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________

в. Мо чӣ гуна саҷда бояд кунем? (шеърҳо 1, 2, 6)

__________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________

г. Саҷдаи шумо бояд чӣ хусусияте дошта бошад?Дар баёнияи хеш калимаҳои

мазкурро фаҳмонед, «васфкунӣ», «васфкунӣ бо хушнудӣ» ва

«миннатпазирӣ». Аз хусуси оне ки ин саҷдасозӣ аз саҷдаи шумо чӣ фарқияте

дорад?

___________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________

6. Чӣ қадар бештар донед, ки Худо кист?, ҳамон қадар аз эҳтимол дур

нест, ки ҳаёти «Худо-марказ»-ро аз сар гузаронед. Боз ким чизе

иҷронашуда мемонад. Барои шумо чӣ кор кардан зарур аст, ки

ҳаётатон ба Худо равона шуда бошад?

__________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________

ХУЛОСА:

Фақат як Худои Ҳақ мавҷуд аст.

Ҳама гуна саҷдаи ба Худо равонашуда, бутпарастиш.

Худо Офаранда аст, Диҳанда ва Ҳукмрон аст.

Инсон бояд саҷда кунад, дӯст дорад, миннатдор бошад ва Худоро гӯш

кунад.

Донистани зичи Худо ба мо ҷасорат ва осудагӣ медиҳад.

В-3

ИСОИ МАСЕҲ КИСТ

Исо-худои ҳақиқӣ ва инсони ҳақиқист. Оне, ки Вай Худост ва одам

аст, дар як руй мезияд, ҳақиқатест, ки дарк намуданаш душвор аст. Аммо ин

қазия аз байн меравад, ҳине, ки мо ба бузургии Худо боварӣ дошта бошем, ба

офарандагии ӯ тамоми оламро эътимоди комил дошта бошем. Дар таърихи

хрестианӣ парастишҳои бешу беҳисобе моҳияти Худовандиву табиати инсонии

ӯро фишор меоваранд. Мо бояд иқрор бошем, ки ин ҳақиқат, ҳақиқати дорои

аҳамияти муҳим мебошад, барои оне ки парастишҳои беше вуҷуд доранд, ки

ҳатто имрӯзҳо низ пайдо мешаванд. Агар Исо ҳар ду моҳиятҳоро доро намебуд,

дар он сурат бояд нақши Худ, Раҳосозандаи моро аз даст медод. Табиати

Худовандӣ ва Инсонии Исо, шарти бесозиш мавҷудияти ӯ чун раҳодиҳандаи

мо ба шумор меравад. Инак, мо чӣ гуна метавонем, ки ба ин ҳақиқат боварӣ

дошта бошем ва онро пинҳон кунем?

1. Исо ҳатто ҳини ба замин фуруд омадан Худо буд. Исо ин ҳақиқатро чӣ

гуна тасдиқ кард? Юҳанно 14:8-10-ро бинед.

а. Матнро ба наср гардонед.

___________________________________________________________________________

б. Ин калимаҳо чӣ маънӣ доранд «� маро дида Падарро дидӣ, �»?

___________________________________________________________________________

в. Дар шеъри 10 он ҳақиқатеро номбар кунед, ки меомӯзад, ки Исо Худост.

___________________________________________________________________________

2. Марқӯс 6:31-56-ро хонед, ки он ҷо Исо корҳоеро анҷом медиҳад ки

фақат хоси Худост.

а. Мазмуни се ҳодисаро кӯтоҳ хулоса кунед.

___________________________________________________________________________

б. Барои чӣ Худо тавонист он амалҳоеро иҷро кунад, ки дар он се воқиаҳо

нигошта шудаанд.

___________________________________________________________________________

3. Юҳанно 10:30-33-ро хонед.

а. Матнро бо суханони худ нақл кунед.

___________________________________________________________________________

б. Барои чӣ онҳо хостанд Исоро бо сангҳо бизананд? (Юҳанно 19:21)-бинед.

___________________________________________________________________________

в. Ҳатто имрӯз одамоне ҳастанд ки суи Исо санг афкананд, суи Худои мутлақ.

Ин одамон киҳоянд?

___________________________________________________________________________

г. Сабаберо номбар кунед, ки Исо наметавонад Раҳокунанда бошад, агар

Худовандии ӯ инкор шавад.

___________________________________________________________________________

4. Порчае аз номаи Ибриён 2:14-18 аз хусуси табиати Инсонии Исо чӣ

мегӯяд?

а. Матнро ба суханони худ нақл кунед.

___________________________________________________________________________

б. Ёбед, ки аз хусуси табиати инсонии Исо дар шеърҳои 14 ва 17-и (Ишаъё 53:2-

4) чӣ гуфта шудааст.

___________________________________________________________________________

в. ӯ чӣ гуна се сабаберо доро буд, ки сабаби чун одам зуҳур карданаш гашта

буд.

___________________________________________________________________________

5. Исои Масеҳ-ягона наҷотбахши дунёст. Порчаҳои мазкур аз

Навиштаҷот чӣ гуна инро тасдиқ мекунанд?

Юҳанно 14:6

___________________________________________________________________________

Аъмол 4:12

___________________________________________________________________________

6. Кӣ беимон ба шумор меравад, мувофиқ ба 1 Юҳанно 4:2-3 ва 2 Юҳанно

1:7-10? Дар муносибат ба онҳо чӣ огоҳонида мешавад?

а. Матнро бо суханҳои худ нақл кунед.

___________________________________________________________________________

б. Беимон чиро инкор мекунад?

___________________________________________________________________________

в. Ба онҳое ки аз паси беимон мераванд, чӣ гуна муносибат бояд дошт? Ва

барои чӣ бо онҳо чунин муносибат бояд дошт?

___________________________________________________________________________

г. Парастишҳои имрӯзаро тасвир кунед, ки табиати инсонӣ ва Худовандии

Исоро рад мекунад.

___________________________________________________________________________

д. Сабаберо номбар кунед, ки Исо наметавонад наҷотдиҳанда бошад, агар

табиати инсонии Вай радшаванда бошад.

___________________________________________________________________________

7. Маводи баҳси имрӯзаро ёдовар шуда, андеша кунед, ки барои чӣ бояд

ба Худо изҳори миннатдорӣ кунед.

___________________________________________________________________________

ХУЛОСА

Исои Масеҳ Худои мутлақ ва инсон ба ҳисоб меравад.

ӯ то ба замин омадан низ бо Худо буд.

Ва вақти ба замин омадан низ Исо Худои ҳақиқӣ буд.

ӯ сифати Худро чун наҷотдиҳандаи мо гум мекунад, агар табиати

Худовандиву Инсониро низ доро набошад.

ӯ ягона инсоне буд, ки ягон гуноҳ надошт.

Табиати Худовандӣ ва инсонии Исои Масеҳро инкор кардан- ин маънии

беимон буданро дорад.

В-4

Таслис

Шояд, аз ҳама хакикати душвор барои дарки Библия ин нуқтаи назари

Таслис бошад. Библия суханони «Таслисро»-ро дар бар намегирад. Библия

Худоро чун Падар, Писар ва Руҳулқудс пешниҳод мекунад. Мо наметавонем

фаҳмонем, ки чӣ гуна Худо-Таслис Худои Ягона мебошад. Навиштаҷот аз ин

хусус чизе намегӯяд. Аммо дар куҷо гуфта шуда аст, ки Офаридгор ҷавобгарии

фаҳмонида додани Офаридгории Худро бар душ дорад. Худованд сазовори

саҷдааст, барои оне, ки ӯ Кӣ ҳаст, ва нафақат барои оне, ки фаҳмиши одами

Бузургии ӯро эътироф намудааст. Мо бояд аз дониши аз Навиштаҷот

гирифтаамон қаноатманд бошем. Биёед Худоро дар он ҳадди Худованд

муайяннамуда бишиносем, ба ӯ саҷда кунем, ӯро гӯш кунем то он рузе ки бо ӯ

рӯ ба рӯ бишавем.

1. Шеърҳои асоси Библияро, ки ба Таслис дахлдор аст аз назар гузаронед.

а. Кадом исму ҷонишинҳо барои тасвири Худо истифода шудаанд дар Ҳастӣ

1:1,26?

___________________________________________________________________________

б. Бихонед Матто 3:16, 17. Дар ин ҷо ҳузури Худои Таслис чӣ гуна тасвир

шудаанд?

___________________________________________________________________________

в. Матто 28:19-ро истифода карда, он ҳақиқатеро, ки Худо чун Таслис вуҷуд

дорад фаҳмонед.

___________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________

г. Дар Юҳанно 16:15 муносибатҳои дохилаи Таслис чӣ гуна тасвир мешавад?

___________________________________________________________________________

д. Дар 1 Петрус 1:2 дар ҳаракати Худои Таслис дар кори наҷотбахшандагӣ чӣ

ошкор мешавад?

___________________________________________________________________________

2. Библия чӣ гуна меомӯзад, ки Худои Таслис- як Худост?

а. Мутаносиб ба Падар ва Писар

Юҳанно 1:1, 14, 18

__________________________________________________________________________

Юҳанно 10:30

__________________________________________________________________________

Юҳанно 14:9

__________________________________________________________________________

б. Муттаносибан ба Падар ва Руҳулқудс

Аъмол 5:3,4

__________________________________________________________________________

3. Нақши ҳар Шахсиятро дар Таслис таҳлил кунед, дар кори ӯ ва наҷоти

инсоният. Эфсӯсиён 1:3-14

а. Шеърро ба назм гардонед. Шеърҳои 3-6

__________________________________________________________________________

б. Шумо кори Падарро бо як сухан чӣ гуна хулоса мекардед?

__________________________________________________________________________

в. Сабаб, вақт, усул ва мақсади интихобатонро номбар кунед.

Сабаб (шеъри 4,5)

__________________________________________________________________________

Вақт (шеъри 4)

__________________________________________________________________________

Усул (шеъри 4)

__________________________________________________________________________

Мақсад (шеъри 4,6, Ишаъё 43:21)

__________________________________________________________________________

в. Ягон фарқиятеро миёни мақсади Худованд ва шавқу талаби худатон номбар

кунед.

___________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________

г. Шеърҳои 7 ва 12-ро ба наср гардонед.

__________________________________________________________________________

д. Нависед, ки Худо Писар чӣ кор мекард?

___________________________________________________________________________

е. Мақсади Писар дар наҷотбахшии мо чӣ гуна буд?

___________________________________________________________________________

ж. Шеърҳои 13,14-ро кӯтоҳ ба наср гардонед.

___________________________________________________________________________

и. Руҳулқудс чӣ кор мекард? (Юҳанно 14:17)

___________________________________________________________________________

к. Сабаб чӣ аст, ки Руҳулқудс моро чун муҳр ба қайд мегирад?

___________________________________________________________________________

л. Таасуротҳои худро бозгу намоед, баъди оне ки шумо дарк кардед ки Худои

Таслис барои наҷоти шумо чӣ корҳои беше кардааст?

___________________________________________________________________________

4.Чӣ мушкилиҳое сар мезананд, агар таълимоти Таслис инкор шавад?

___________________________________________________________________________

ХУЛОСА

Фақат як Худо мавҷуд аст.

Худои Таслис- ин Падар, Писар ва Руҳулқудс аст.

Худои Таслис баробарқувва аст ба муҳимият, ҳокимият ва шараф.

Худо-Падар- худамалкунанда аст.

Худо-Писари аз Падар тавлидёфта аст.

Як қисми Таслисро инкор кардан- ин инкори Худост.

В-5

ГУНАҲКОРШАВИИ ИНСОНИЯТ ВА НАТИҶАИ ОН

Ҳамон қадар, ки мо боварӣ ҳосил намоем, ки инсоният аз Худо бештар

дур шудааст ва ба муқобили ӯ гуноҳ содир кардааст, ҳамон қадар имкони

насорошавии мо бештар мешавад. Гунаҳкор Исоро ҳамон тавре меҷӯяд, ки

беморе духтуреро ҷӯё бошад. Аз ҳама калимаи манфур барои инсони ҳозира,

ин калимаи «гунаҳкор» аст. Одаме ки худро гунаҳкор намеҳисобад, маънии

муҳаббати Худовандиро паст мезанад, ва ба марги ӯ дар рӯи салиб ба як чизи

барои ӯ бефарқ назар мекунад. Инсоне ки худро гунаҳкор меҳисобад, ҳама дам

пайгири салиб аст. Биёед назар кунем, ба он одаме, ки ба ӯ наҷот бахшида

шудааст, ва қиёс кунем ҳолати пеш аз наҷотбахшӣ, ӯро барои қоил шудан ба

оне ки то чӣ андоза мо ба раҳмати Худо ниёз дорем.

1. Якумин васияте, ки Худо ба одам додааст кадом аст?

1) Матнро нақл кунед.

___________________________________________________________________________

2) Васияти гирифтаи Одам аз Худо то чӣ андоза ҷидди буд?

___________________________________________________________________________

3) Ҳақиқатеро, ки Худо барои чунин васиятҳоро додан ҳақ буд тасдиқ мекунед?

Ҷавобро фаҳмонед.

___________________________________________________________________________

2. Чӣ гуна Одам ва Момоҳаво сухани Худоро гӯш накардаанд? Ба Ҳастӣ

3:1-8 ниг.

1) Барои чӣ мор ба зан муроҷиат кард? Ба хотир биёр, Момоҳавво дар 2:16 зикр

намешавад.

___________________________________________________________________________

2) Мазмуни сӯҳбатро дар саҳ. 1, 4 ва 5 бинед ва таҳлил кунед ки мор чӣ қадар

маккор буд, вақте ки ба зан муроҷиат кард.

___________________________________________________________________________

3) Занфияти Момоҳаво дар чӣ буд, ки ҳинни гуфтугӯ бо мор маълум мешуд?

___________________________________________________________________________

4) Дар Момоҳавво чӣ тағироте пайдо шуд, баъди хурдани меваи манъшуда

шеъри 6?

___________________________________________________________________________

5)Гуноҳи Одам дар чӣ буд?

___________________________________________________________________________

6) Нишонаи аввалини гуноҳ будани хурдани меваи манъшуда дар чӣ буд?

___________________________________________________________________________

7) Оё Иблис барои газидани ту айнан чунин усулро истифода намебарад?

___________________________________________________________________________

3. Натиҷаи гуноҳ чӣ ба шумор мерафт? Ҳастӣ 3:17-19, 24 ниг.

1) Матнро нақл кунед.

___________________________________________________________________________

2) Ба кадом 4 ҷазо инсоният дар натиҷаи ин гуноҳ гирифтор шуд?

___________________________________________________________________________

3) Барои чӣ табиат низ ҷазо дид, вақте ки Одам гуноҳ кардааст?

___________________________________________________________________________

4) Марги сетарафаеро, ки инсоният дар натиҷаи гуноҳаш аз он ҷои гурез

надорад нависед.

Эфсӯсиён 2:1_______________________________________________________________

___________________________________________________________________________

Ибриён 9:27

1) ________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________

Ибриён 9:27

2) ________________________________________________________________________

5) Оё вақте нашудааст, ки ту низ дар бораи гунаҳкоршави фикр (андеша) кунӣ?

Чаро ин ҳатмист?

___________________________________________________________________________

4. Румиён-ро хон ва натиҷаи гуноҳи Одамро ки дар наслҳои ояндааш низ

таъсир карда шуд шарҳ деҳ.

1) Матнро нақл кунед.

___________________________________________________________________________

2) Ту хулосае бароварда метавонӣ, ки як гуноҳи Одам ин гуноҳи тамоми насли

ӯст?

___________________________________________________________________________

3) Фаҳмон, ки Одам дар кадом ҳолате қарор дошт, вақти гунаҳкоршавӣ, ки

калимаи «як одам»-ро аз ҷумлаи «як одам Одам ва Одам Исо»- аст-ро

истифода мекард?

___________________________________________________________________________

4) Бо гуноҳи Одам ту гунаҳкори ноумед шудӣ. Ту ба ин розӣ ҳастӣ? Оё дар ту

эҳсоси ҳафагӣ ва норизогӣ бо ҳамин сабаб бедор мешавад ё не?

___________________________________________________________________________

5. Румиён 3:9-18-ро хон ва бин ки то чӣ андоза одам бадахлоқ шуд.

1) Матнро бо суханони худ нақл кунем.

2) Ин нишондодҳоро маънидод кун:

Ҳама яко як бадахлоқ шуданд, ягон боинсоф нест (саҳ.10).

________________________________________________________________________

Ҳама аз Худо дур шуданд ва лаёқати некӣ карданро аз даст доданд (саҳ. 11-

12).

________________________________________________________________________

Ифлосшавии пурраи руҳ ва ҷисм (саҳ. 13-15)

________________________________________________________________________

Ҳаёт бе умед аст (саҳ. 16-18).

________________________________________________________________________

2) Барои чӣ гунаҳкорон тасдиқ мекунанд, ки онҳо аз Худо наметарсанд?

________________________________________________________________________

3) То чӣ андоза тезу тунд, ин ҳақиқатро ту низ қоил мешавӣ ки ту ҳам гунаҳкор

будӣ?

________________________________________________________________________

6. Аъмол 16:29-30-ро хонед, ба андешаи ту барои инсон чӣ аз ҳама муҳим

аст, агар дар ҳолати пушаймонӣ бошад?

________________________________________________________________________

ХУЛОСА

Ҳамаи одамон бо гуноҳи Бобои Одам-Одамият гунаҳкор шуданд. Аз ин

мебарояд, ки ягон парҳезкор нест.

Одам- намояндаи инсоният. Ҳамзамон гуноҳи ӯ гуноҳи тамоми инсоният

аст.

Беҳтарин тасдиқгари он, ки ҳама насли Одам гунаҳкоранд он аст, ки ҳама

ҳар як одам дар гуноҳ тавлид шудааст.

Одами гунаҳкор лаёқати на Худоҷӯиро, на некиро ки Худованд аз ӯ интизор

аст, надорад.

Бо сабаби гунаҳкоршавӣ нақши Худо пурра ҳам набошад, барҳам дода шуд.

Ҳамзамон, инсон ба Наҷотбахшанда сахт ниёз дорад!

В-6

МАРГИ ИСОИ МАСЕҲ

Акнун мо қисмати аз ҳама муҳимтарин омӯзиши хрестианиро дида

мебароем. Сарфи назар аз оне, ки мехкубшавӣ дар салиб, ҳодисаи фоҷиаборе

буд, ҳамзамон, барои инсоният ин ҳодиса як навигарии хурсандибахше низ

буд. Андешаи он ки мо зиндаем барои он ки ӯ ба ҷои мо мурд, рӯҳи моро

болида месозад. Ҳамзамон мо бояд ба ҳодисаи салиб, бо ҷиддият наздик

шавем. Дар фикрамон шеърҳо аз гимни Исҳоки Вато меояд:

« Аникҳои ғам, ҳеҷ гоҳ қарзи муҳаббати маро адо намесозанд.

Оҳ Худованд, ман хешро медиҳам, ин аст,

ҳама он чизе ки ман аз ӯҳдааш мебароям»

Мо салибро дар ёд мегирем, чунки он сарчашмаи муҳаббати қалбист,

гуфта мешавад дар суруд. Ин хуши Исост, ки кулли гуноҳҳои моро шуст.

1. Аз хусуси марги Исои Масеҳ ҳамчун як асноди таърихи Библия чӣ

мегӯяд? Ба Матто 27:32-37, 45-50 назар кунед.

1) Муфассал матнро нақл кунед.

___________________________________________________________________________

2) Ҳини хондани шеърҳои 32-37, чиро эҳсос мекунӣ?

Симонро маҷбур карданд ки салибро барои Исо биёрад (саҳ.32)

___________________________________________________________________________

Исо аз нушидани шароби бо зарда омехташуда даст кашид (саҳ. 34)

___________________________________________________________________________

Либосҳои ӯ ба қисмҳо ҷудо шуда буданд (саҳ.35)

___________________________________________________________________________

2) Аз ҳолати таслиби Исо чиро медонӣ нақл кун.

___________________________________________________________________________

3) Дар Галлотиён 3:13 мазмуни марги Исои Масеҳ чӣ гуна шарҳ меёбад?

___________________________________________________________________________

4) Ту ҳини хитоби Исо дар саҳ 46 чиро эҳсос мекунӣ? Барои чӣ ӯ таркшудаву,

озурдахотир буд? (Юҳанно 8:29)

___________________________________________________________________________

5) Аслан Исо ба Худо чун ба Падар муроҷиат мекунад, ба ҷуз аз ин, вақте ҳам

мешавад, ки ӯ, Вайро Худо мегӯяд. Сабабашро фаҳмонед.

___________________________________________________________________________

6) Оё дар асл ҳам Исо мурдааст? Барои чӣ тасдиқи марги ӯ ин қадар ҳатмист.

___________________________________________________________________________

7) Дар саҳ. 50 суханони охир, ки Исо дар салиб хитоб кардааст во мехӯранд,

инчунин дар саҳифаи 19:30 Юҳанно низ ҳастанд. Барои чӣ Исо чунин хитоб

кард? (Румиён 5:10).

___________________________________________________________________________

2. Ин шеърҳоро аз назар гузарон ва фаҳмон, ки барои чӣ хунрезии Исо

барои наҷоти мо ин қадар зарурат дорад?

Юҳанно 1:29

___________________________________________________________________________

Ибриён 9:22

___________________________________________________________________________

Ибодат 17:11

___________________________________________________________________________

3. Ибриён 10:11-14-ро аз назар гузарон ва фаҳмон, ки марги Исо то чӣ

андоза судманд буд.

1) Матнро бо суханон ифода кунед.

___________________________________________________________________________

2) Барои чӣ қурбонӣ кардан аз Аҳди Қадим (Ибриён 10:1) беманфиат шуд?

___________________________________________________________________________

3) Фаҳмон, барои чӣ дар саҳ.12 марги Исо дар салиб ҳамчун «Як қурбонӣ дар

ҳама замонҳо» ба ҳисоб гирифта мешавад?

саҳ. 18/ Як қурбонӣ

___________________________________________________________________________

саҳ. 14, 18/ Қурбонии абадӣ

___________________________________________________________________________

Ҳозир зарурияти қурбоншудани касе барои гуноҳҳои мо нест. Ин ба ту таъсир

бахшид ё не? (Юҳанно 4:10)

4. Салиби Исо-муҳаббати аз ҳама равшани Худову мост. Ин дар Румиён 5:8

чӣ гуна фаҳмонида мешавад? Оё ин муҳаббат дар асл ҳам туро таъсире

бахшида аст ё не?

___________________________________________________________________________

ХУЛОСА

Исо бегуноҳ буд, вале ҳама гуноҳҳои одамонро бар ӯҳдаи худ гирифт.

Марги ӯ ба вуқӯъ пайваста буд.

Марги ӯ ҷои ҳамаи ҷазоҳои моро, ки мувофиқи қонун буд гирифт.

Қурбонии ӯ пурра ва абадӣ буд ва инкоркунандаи зарурияти ҳаргуна

қурбониҳои оянда барои гуноҳҳо.

Гуноҳе вуҷуд надорад, ки хуни ӯ, онро шуста натавонад.

Тавассути марги ӯ, гуноҳи ҳама касоне ки ба ӯ боварӣ доранд бахшида шуд.

Салиб ин нишонаи (рамзи) муҳаббати Худо ба ҳама гунаҳкорон аст.

В-7

ЭҲЁИ ИСОИ МАСЕҲ

Ҳақиқати марги Исои Масеҳ дар салиб ва эҳёи ӯ дар рузи сеюм як догмаи

хеле муҳими таълимоти Хрестианӣ ба шумор меравад. Агар эҳё дурӯғ мебуд,

он вақт ҳақиқати боварии қатъии Библия низ аз байн мерафт. Аз рӯи Библия

на як бору ду бор аз рӯи ҳақиқат аз хусуси эҳё хабар медиҳад ва ҳама

ихлосмандонро бовар мекунонад. Мо мушоҳида мекунем, ки он одамоне ки

муддати мадид ба калисо мераванд миннатдории худро аз ма рги Исои Масеҳ

баён мекунанд. Таърихи иди Масеҳиён (пасха) он қадар маъмул гаштааст ки

онҳо инро бо як эҳтироми хоса назар мекунанд. Дар ин як проблемма (қазияи)

ҷиддист. Эҳёи Худои мо Исои Масеҳ-воқеияти ҳақиқист. Мо ба ин бояд

эътимод дошта бошем, аз ӯ миннатпазир бошем ва номи ӯро ҳар рӯз ба забон

орем. Ва ин миннатдории мо барои эҳёи ӯ наметавонад ҳамагӣ як лаҳзаи

гузаро бошад. Биёед санҷем, оё миннатдории мо коста мешавад ё не?

1. Эҳёи Исо-ҳақиқати инкорнашавандаест. Аз ин хусус пайғамбар Павел

чӣ мегӯяд? Ниг. ба/ Қӯринтиён 15:3-8.

1) Матнро бо суханони худ нақл кунед.

__________________________________________________________________________

2) Сухани Муқаддас чӣ шакл дорад? Ҳинӣ хабар додан ки ӯ пас аз се рӯз эҳё

шуд? (Аъмол 2:25-32)

__________________________________________________________________________

3) Шоҳидон тақрибан чанд шуморанд?

__________________________________________________________________________

4) Шаҳодати занон ба эътибор гирифта нашуд. Сабаби инро шарҳ деҳ.

__________________________________________________________________________

5) Шумораи минималии шоҳидем, аз рӯи талаботи қонун чӣ қадар аст? Барои

ошкорсозии ҳақиқат.

__________________________________________________________________________

6) Дар хусуси одамоне, ки ҳатто ба шоҳидони зинда боварӣ надоранд чӣ

гуфтан мумкин аст?

__________________________________________________________________________

2. Исо бо он шогирдаш, ки ба эҳёи ӯ бовар накард чӣ чора кард?

1) Дар Марқӯс 16:14 чӣ огоҳонида шуда аст? Оё ту бар он такя намекунӣ, ки бо

чунин як огоҳие эҳтиёҷ надорӣ?

__________________________________________________________________________

2) Дар Луқо 24:25-27 Исо эҳёи Худро бо Сухани Муқаддас тасдиқ мекунад, на

бо эҳёи ҷисми Худ. Аз ин чиро омухтан мумкин аст?

__________________________________________________________________________

3) Оё боре касеро во хурдан ки ба ҳақиқати Библия боварӣ надошта бошад, ва

қарораш қатъист, ки бояд худаш бинад ва баъд боварӣ ҳосил кунад. Аз хусуси

чунин одам ту чӣ гуфтан метавонӣ?

__________________________________________________________________________

3. Баъди эҳёи Исо чӣ шӯҳрате ӯро ёр шуд? Филиппиён 2:9-11-ро аз худ

кун.

1) Матнро бо суханони худ нақл кун.

__________________________________________________________________________

2) Мумкин се намуди шӯҳратро ёдовар шавед. Ҳар як кадоми онро навис.

__________________________________________________________________________

3) Чӣ чиз зарур аст, пеш аз ҳама барои шӯҳрати Худо? Сабаби ин дар чист?

__________________________________________________________________________

4) Чӣ эҳсосе туро фаро мегирад, ҳине ки худро дар шӯҳрати гирифтан Худои

мо Исо баъди эҳё ҳис мекунӣ?

__________________________________________________________________________

4. Баъди эҳёи Исои Масеҳ чӣ хайру саховатеро дидӣ?

Румиён 4:25

__________________________________________________________________________

Қӯринтиён 15:20, 22

__________________________________________________________________________

Ғаллотиён 2:20

__________________________________________________________________________

5. Исо гуфт, ки рӯзе, ки шогирдони ӯ эҳёи Вайро мебинанд, онҳо хушбахт

хоҳанд шуд ва ин хушбахтиро аз онон касе гирифта наметавонад

(Юҳанно 16:22).

Касе дидааст ки чӣ хел одами мурдаистода зинда мешавад, шоҳиди мекунад, ки аз ин

ҳолат дида дигар хушбахтие нест. Агар ту аз ин хушбахтие ки аз эҳёи Исои Масеҳ

хабар медиҳад маҳрум бошӣ, ин Исое, ки туро дӯст медошт ва Худро барои ту

бахшид (Ғалотиён 2:20) ва дурустии ин хабарро дар библия ба назар гирифта, дар ин

ҳолат метавонад дар ниҳоди ту аксдиқуввае мавҷуд бошад.

Агар ту фикр дори ки хушбахтии эҳё дар ту мурдааст, пас якчанд

қазияҳоро (проблема) қайд намо. Баъд аз рӯи виҷдон шарҳ деҳ ки чӣ гуна

метавонад ин қазия ҳалли хешро ёбад?

1. ( ) Ман пурра ба ҳақиқати эҳё бовар надорам.

2. ( ) Муҳаббати Ман бо Исо кам аст.

3. ( ) Ман чизеро ҳис намекунам, чун ки аз ин хусус бисёр шунидам.

4. ( ) Ман ба дурустии аснон боварӣ надорам.

5. ( ) Ман намехоҳам аз хусуси хабари эҳёи Исо бо дигарон сӯҳбате дошта

бошам.

6. ( ) Ман он хайру саховатеро, ки аз дониш ва аз эҳё пайдо мешавад

нагирифтаам.

7. ( ) Ба ман аҷиб нест, чунки ман ҳануз ҷисми худ ва дунёи худро дӯст

медорам.

ХУЛОСА

Исо пас аз се рӯз эҳё шуд.

Эҳёи ӯ роҳи наҷоти тамоми оламро таъмин намуд.

Исои эҳёшуда- Шохи Шохон, ва Худои Худоён.

Вай дар тарафи дасти рости Худо мешинад, ва барои зуҳури дуюм тайёрӣ

мебинад.

Эҳёи Исо кафолати эҳёи ояндаи мост.

Масеҳо (хрестианин) метавонад дар асоси бовари ба эҳё ё боло равад ё ба

поин афтад.

Одаме ки ба эҳёи Исо боварӣ надорад, ё бемазҳаб аст, ё ба ягон дини дигар

хизмат мекунад.

<< Дарсҳои рӯҳонӣ