www.dardidil.com | ||||||||||
|
||||||||||
Худо кист?Download
Аъмол 17:16-34. Ҳоло маънои муайяни «Худо» мавҷуд нест, ва фикрҳои одамон дар бобати Ӯ мухталиф ҳастанд. Баъзеҳо ~Ӯро ҳамчун рҳи олам мешуморанд. Дигарҳо чунин ҳисоб мекунанд, ки ~ Ӯ ҳамчун бобои меҳрубон дар осмон ё молики ғоибе аст, ки оламро офарида сипас ба Акапулкаи осмонӣ сууд кардааст. Ҳамчунин одамони давраи Павлус дар бораи фаҳмиши Худо фикрҳои мухталиф доштанд. Дар Аъмол 17 Павлус аз Афинае, ки он ҷо чандин Худоро парастиш мекарданд дидан кард ва он вақт ин шаҳр маркази ақлонии ҷаҳон ҳисоб меёфт. Дар он ҷо ба Ӯ имтиёзи сухан кардан дар Аэропагус- аз ҳама қадимтарин ва намоёнтарин институти Афина дода шуда буд: Он ҳамчун додгоҳе ба мисли Сенат бо қоидаву қонунҳои ахлоқию мазҳабӣ мебошад. Таълимоти кӯтоҳмуддати Павлус оиди худошиносии аслии Масеҳӣ ба мо кӯмак мекунад, ки мо бифаҳмем Худо кист?
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
Чаро ту фикр мекунӣ, ки онҳо ин тавр ҷавоб доданд? ____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
Хуруҷ 33:12-34:8Боре Шарл Спурҷеон гуфт: «Илми аз ҳама олӣ, андешаи бузургтарин, фалсафаи қавитарине, ки метавонист диққати Писари Худоро ба худ ҷалб намояд исми� Худои Бузургест, ки ӯро ҳамчун Падар ном мебарад». Номҳои Худо дар Китоби Муқаддас бештар аз лақаб ҳастанд-онҳо ваҳй сифати аҳди Ӯ мебошанд. Чун Худо номи худашро эълом дошт, мо метавонем Ӯро наздиктар бифаҳмем. Ин ҳикоя дар бобати таҷрибаи беназири Мусо ҳамчун пайғамбар нақл мекунад. Ӯ аз Худо хоҳиш намуд, ки ба мардум раҳм кунад ва онҳоро пуштибонӣ карда, ҳамеша дар байни онҳо бошад. Аз посухи Худо сарбаланд гашта, Мӯсо ҷалоли Худоро дидан хост. Чун Худо зоҳир шуд, Мусо танҳо «пушти» Ӯро дид, на рӯяшро, вале ӯ суханҳои қатъии худваҳйкуниро шунид. Ин суханҳо табиати Худоеро, ки мо парастиш мекунем рӯшан мекунанд.
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________ 6. Барои Мусо ин чӣ маънӣ дошт, ки Худоро ба номаш шинохт (оятҳои 18-22)? Чаро Шумо фикр мекунед, ки Мусо инро хеле мехост? ____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
____________________________________________________________________
Юҳанно 13:31-14:11«Ҳеҷ одамизод наметавонад Маро бубинад ва зинда монад» гуфт Худованд ба Мусо, «ҳеҷ одамизод ҳеҷ гоҳ Худоро надидааст», қайд мекунад Юҳанно дар Инҷили худ. «Кист он, ки ӯро ҳеҷ одамизоде надидааст ва ё наметавонад бубинад», мегӯяд Павлус. Чӣ хел метавонем оиди Худои ноаён гузориш диҳем? Мо наметавонем Ӯро бубинем ё ба Ӯ даст расонем. Оё Ӯ гӯш карда истодааст? Оё Ӯ он ҷо ҳаст? Баъзе вақтҳо ба мо чунин менамояд, ки гӯё мо худ ба худ гап зада истодаем! Ҳангоми таоми Шоми Охирин, шаби пеш аз таслимшавиаш, Исо ба шогирдонаш гуфт, ки ӯ ба назди Падар бармегардад. Ӯ мақсади файзбахши худро оиди рафтан рӯшан кард. Сипас Ӯ даъвои далерона ва ҳаяҷоновар кард: Худои ноайён зоҳир шуд. Мо метавонем Ӯро бубинем, агар мо ба куҷо нигоҳ кардани худамонро донем. Мо метавонем ба назди Ӯ биёем, агар мо роҳамонро бидонем. Ин барои мо рӯшан аст, чӣ хел ин барои он шогирдон рӯшан буд – ҳамаи он чизеро ки Исо гуфта буд, қабул намоем. 1. Кадом душвориҳоро ҳангоми дар бораи Худои ноаён гузориш додан паси сар мекунед? 2. Юҳанно 13:31-14:11-ро хонед. Худо ҷалол дода мешавад, ҳангоме ки сифати Ӯ ошкор шавад. Чӣ тарз Исо Худоро ҷалол хоҳад дод, ва чӣ тарз Худо Исоро ҷалол хоҳад дод ( оятҳои 31-32)? 3. Агар шумо се сол бо Исо мебудед ва тамоми умедҳои худро дар Ӯ ҷой медодед, чӣ тавр шумо аз назари фикрӣ ва ҳиссӣ ба гуфтаи Ӯ дар ояти 33 посух мегуфтед?
5. Чӣ хел суханҳои Исо дар ояти 14:1-4 шогирдони парешонҳолро ором кард? Чӣ хел ин суханҳо метавонанд барои одамоне, ки ҳаёти ҷисмонии онҳо ба охир расидааст осудагӣ бахшад? 6. Тумо изҳор кард, ки он чизеро, ки Исо аз онҳо талаб кард то онро донанд барояшон норӯшан ҳаст? (оятҳои 4-5). Чиро Тумо нафаҳмид (ояти 6)? 7. Чӣ тавр шумо ҳар ҷанбаи (ҷиҳат) даъвои Исоро, ки дар ояти 6 омадааст маънидод мекунед? ____________________________________________________________ 8. Пазируфтани Исо ҳамчун васила ба сӯи Падар чиро дар бар мегирад? ____________________________________________________________ 9.Филлиппус изҳор мекунад, ки он чизеро, ки Исо аз онҳо талаб кард, ки бубинанд, онҳо надиданд (оятҳои 7-8). Чиро Филиппус дар вақташ нафаҳмид (оятҳои 9-11)? Дар асоси ҳаррӯза, чӣ хел мо метавонем Худоро тавассути Исо бифаҳмем? ____________________________________________________________ 10. Дар дарси пеш Мусо натавонист аз Худо ваҳйи пурраро қабул кунад. («Ту рӯҳи Маро наметавонӣ бубинӣ, зеро ки одамизод наметавонад Маро бубинад ва зинда монад»). Чӣ тарз Исо ин монеъаро бартараф кард? ____________________________________________________________
4. Рӯҳ ва Писар Юҳанно 15:26-16:15Бо Исо будан – яъне сухан кардан бо Он касе, ки сайёраҳоро офарид, шунидани таълимоти ӯро, ки то кунун ҳеҷ кас чунин накардааст, дидани қудрат аз болои ҳаёт ва мамот ба чӣ монанд хоҳад буд? Кадом суолро шумо хоҳед пурсид? Чӣ хел шодию хурсандӣ бо Ӯ хоҳад буд. Нисбати онҳое, ки чунин имтиёзҳо доранд рашку ҳасад бурдан кори осон ҳаст. Мо тасаввур мекунем, ки ҳаётамон ҳангоми муқоиса ночиз ҳаст. Не! Дар ин порча мо рӯшан кардем, ки ин амал тамоман бараъкс ҳаст. Мо он чизеро паси сар кардем, ки шогирдон ҳангоми барҳаёт будани Исо аз сар нагузаронданд. Мо медонем онҳо аввалин касоне буданд, ки ин таълимотро аз худ мекарданд. Шаби пеш аз таслимшавиаш Исо ба мо мегӯяд, ки рафтанаш барои Ӯ хуб буд, ҳамчунин барои шогирдонаш ва барои мо низ хуб буд. ____________________________________________________________
___________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________ 6. Чун Исо рафтанӣ буд, дили шогирдон аз ғам пур шуд (ояти 6). Чаро ин хабари «бад» дар бораи Исо барои шогирдонаш ва барои мо хуб ҳаст? ____________________________________________________________ 7. Ва чун Ӯ ояд, ҷаҳонро бар гуноҳ ва бар адолат ва бар доварӣ маҳкум хоҳад кард (ояти 8). Бо суханҳои худ гӯед, ки Ӯ чӣ тарз ин корро анҷом мепазирад (оятҳои 9-11). ____________________________________________________________
___________________________________________________
__________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________
Ишаъё 40:12-31А.В. Тозер навиштааст: «Моҳияти бутпарастӣ ин дилхушӣ додани фикрҳо дар бораи Худо мебошад, ки ба ӯ сазовор нест». Ҳамаи мо дар бораи Худо фикрҳои ношоиста дорем – махсусан ҳангоми фишор ё мушкилӣ. Оё Худо ғами моро мехӯрад? Оё Ӯ моро тарк мекунад? Оё Ӯ дар ҳақиқат ба ман ҳангоми бесарусомонӣ кӯмак мекунад? «Худои Шумо хеле ночиз ҳаст!» мегӯяд Ишаъё ба мо. Дар ин порча муқобили Ӯ фикрҳои заифи мо буда моро бо хирад, файз, бузургӣ ва қудрати Худои Бемислу бемонанди мо маҳву мот мекунад.
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
5. Чаро дар оятҳои 15-17 Ишаъё дар бораи муҳим будани халқ дар муқоиса бо Худо сухан мекунад? ____________________________________________________________ 6. Чаро бут дар назди Худо ночиз ҳаст (18-20)? Дар кадом ҳолат одамон ё ашъёҳо бо Худо монанд мешуданд? ____________________________________________________________ 7. Одамоне, ки дар даст ҳукумат ва қудрат (сарварони сиёсӣ, устодон, муаллимон) доранд метавонад аз болои ҳаёти мо назоратро ҷорӣ кунанд. Чаро мо ба Худо боварӣ кунем, ки аз болои ҳокимони ҷаҳон ҳукм ронад (оятҳои 21-24)? ____________________________________________________________ 8. Саёҳат бо суръати рӯшноӣ имкон медиҳад, ки баъди 137,000 сол ба саёраи наздиктарин барасем. Чӣ тарз ин ба мо кӯмак мекунад, ки таъсири ояти 26-ро дарк кунем? ____________________________________________________________ 9. Чаро Худо муқобили он аст, ки Ӯро бо пуштибонҳо, халқҳо, бутҳо, шоҳзодаҳо ва ҳукмронҳо муқоиса кунад? ____________________________________________________________ 10. Исроил даъво мекунад, ки Худо дар назари онҳо дур ҳаст ва ғами онҳоро намехӯрад (ояти 27). Чӣ хел оятҳои 12-26 ба ин даъво посух мегӯяд? ____________________________________________________________ 11. Чӣ тарз Худо ба мо кӯмаки калоне мекунад, ҳангоме ки мо худро хаста ва беҳолу мадор ҳис мекунем (оятҳои 28-31)? ____________________________________________________________ 6. Худо муҳаббат ҳаст
Чаро дили ҳамаи мо саршор аз муҳаббат ҳаст? Он дар сурудҳо, достонҳо, филмҳо ва новеллаҳои мо дар мақоми аввал ҳаст. Аз ҳамаи некӯӣ мо онро баландтар қадрдонӣ мекунем. Мо хеле мехоҳем онро дошта бошем ва барои нигоҳ доштани он мубориза мебарем. Ҳар кас дар бобати он фикри худро дорад, вале чунин ба назар мерасад, ки касе онро ба қадри имкон доро нест. Чӣ тарз мо хоҳиши ҳарисонаи худамонро барои муҳаббат маънидод кунем? Дар номаи якуми ҳавворӣ Юҳанно муҳаббат дар маркази диққат ҳаст. ӯ ба мо барои фаҳмидани сарчашмаи он, табиат ва муҳим будани он дар зиндагии мо ҳамчун масеҳӣ кӯмак мекунад. Аз ҳама муҳим, Юҳанно моро имкон медиҳад, бубинем ки гуфтаи «Худо муҳаббат ҳаст» (4:8,16) дар ҳақиқат чӣ маънӣ дорад.
____________________________________________________________
____________________________________________________________ 3. Пас оё ин чунин маънӣ дорад, ки ҳар касе дӯст медорад фарзанди Худо ҳаст, новобаста аз имони ӯ? Фикратонро маънидод кунед. ____________________________________________________________ 4. Юҳанно чиро дар назар дорад, вақте ки мегӯяд, «Худо Муҳаббат ҳаст» (Ояти 8)? ____________________________________________________________ 5. Чӣ хел оятҳои 9-10 табиат ва чуқур будани муҳаббати Худоро мефаҳмонанд? ____________________________________________________________ 6. «Агар Худо моро ин гуна дӯст дошта бошад, мо низ бояд якдигарро дӯст бидорем» (ояти 11). Бо кадом роҳу василаҳои хурду бузург мо метавонем якдигарро бо маънои томаш дӯст бидорем? ____________________________________________________________ 7. Чӣ тарз муҳаббати тарафайни мо Худои ноайёнро айён мекунад (ояти 12)? ____________________________________________________________ 8. Дар оятҳои 13-16 Юҳанно ба мо кадом доварӣ додааст, ки бифаҳмем, ки «мо дар ӯ сокин ҳастем ва ӯ дар мо»? ____________________________________________________________ 9. Агар ҳаёти мо бо муҳаббат сифат дода шавад, пас чаро мо метавонем дар рӯзи қиёмат, ҷуръатманд бошем, на ҳаросон (оятҳои 17-18)? ____________________________________________________________ 10. Албатта чунин ҳам мумкин аст, ки мо тавонем Худоро дӯст дорем ва дар айни ҳол яке аз бародарон ё хоҳарони худро нафрат кунем. Мувофиқи Юҳанно чаро ин имконпазир аст (оятҳои 19-21)? Фикратонро маънидод кунед. ____________________________________________________________ 11. Агар касе дар ҳақиқат ҳам аз Худо таваллуд ёфтааст, дар бораи ин одам чи ростӣ аст (5:1-5)? ____________________________________________________________ 12. Агар баъзе аз ин чизҳо ҳаққонӣ нестанд, пас ин маънои онро дорад, ки шахс масеҳӣ нест? Маънидод кунед. ____________________________________________________________
____________________________________________________________ 7. Муқаддас, Муқаддас, Муқаддас Ишаъё 6Ба номи Худо арза намудан ҳангоми ягон мушкилӣ посухи табиӣ аст. Ишаъё он вақт ба маъбад барои ибодат рафт, ки халқаш дар ошуфтагӣ ва ранҷи сахт буд. Узиё, подшоҳи қавии Яҳудо, ки қариб ним аср салтанат ронд, вафот кард. Ошурия, империяе, ки дар шарқ ҷойгир шуда буд, ноором ва ба онҳо таҳдид мекард. Вале вақте ки Ишаъё барои халқаш дуо кард, ӯ он ҷавоберо, ки интизораш буд нагирифт. Ӯ сурати Худои муқаддасро дид, ки Ӯро то умқи қалбаш тасхир кард.
____________________________________________________________
Аз ин илҳом мо дар бобати Худо чиро меомӯзем? ____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________ 6.Бо кадом василаҳо Худованд шуморо пок карда барои рӯҳоният тайёр мекунад? ____________________________________________________________ 7. Чаро шумо фикр мекунед, ки Худованд дар ояти 8 хоҳишмандонро талаб мекунад? __________________________________________________________ 8. Рӯҳонияти Ишаъё аз ҷиҳати рӯҳонӣ кӯр ва гунг кардани мардум иборат буд (оятҳои 9-10). Чаро Худо ба ӯ чунин вазифаи аҷоиб дод? ____________________________________________________________ 9. Бо таври илоҳӣ гуфта, ҳиссиёти мардумро чӣ раҳнамоӣ мекунад, то онҳо кундфаҳм шаванд ва дилҳои онҳо сахт шаванд. ____________________________________________________________ 10. Чӣ тарз оятҳоии 11-13 ҷанбаи даҳшатангези қудсияти Худоро барои онҳое, ки ӯро инкор мекунанд, мефаҳмонд? ____________________________________________________________ 11. Чӣ хел ин порча бисёр андешаҳои қаблии моро оиди он ки Худо чӣ гуна аст дигар кард? ____________________________________________________________
____________________________________________________________ 8. Меҳрубонии Худо Забур 107. 8 сентябри соли 1860 киштии «Леди Элҷин» дар кӯли Мичиган ба садама дучор шуда зери об рафт. Донишҷӯи ҷавони мактаби динӣ Эдвард Спенсер чанд бор ба оби сармою яхин даромада ҳабдаҳ нафарро аз чанголи марг рабуд. Муддати дароз ӯ дар оби хунук буд, ва аз ин сабаб ин ба саломатии ӯ таъсир расонда оҳиста-оҳиста онро заиф гардонд, ва ӯ натавонист мактабашро ба итмом расонад. Баъди чанд сол дар маросими дафни ӯ чунин гуфтанд, ки аз он ҳабдаҳ нафареро, ки ӯ наҷот дод ҳеҷ кас ба пеши ӯ наомад, то ӯро сипосгузорӣ кунад. Сипосгузорӣ барои тақводорӣ асос аст. Ин сураи Забур ба мо мефаҳмонад, ки гуфтани “Худо меҳрубон аст” бароямон чӣ маъно дорад, ва моро даъват мекунад, ки ӯро барои меҳрубониаш ба мо дар гузашта ва ҳозира сипосгузорӣ кунем. Ба нақаротҳое, ки дар оятҳои 8,15,21,31 такрор ба такрор омадаанд диққат диҳед.
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________ 5. Чӣ хел муҳаббати пойдори Худо дар ҳар мавқеъ нишон дода шудааст? ____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
Мувофиқи оятҳои 22 ва 32 кадом василаҳо мавҷуд ҳастанд, ки тавассути онҳо мо Худоро ҳамду сано гӯем? ____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________ 9. Мақбули Худо шудан Матто 6:1-18«Падар, нигоҳ кун ман чӣ кор кардам!»-фарёд кард кӯдак ва аз он, ки падараш ин амали ӯро маъқул шуморид хеле хушнуд шуд. Кӯдакон таърифро дӯст медоранд- махсусан таърифи волидонро. Падари осмонии мо инро мефаҳмад. Дар ҳақиқат Ӯ аз мо пуштибонӣ мекунад, ки мо дар ҷустуҷӯи ҳамду санои Ӯ бошем ва Ӯ онро ба мо озодона медиҳад. Вале Худо ҳамчунин медонад, ки чӣ хел мо мехоҳем, ба дигарон таъсир расонем. Дар ваҳй, ки дар кӯҳ ба амал омад, Исо илоҳияти шахсиро ҳамчун ҳаёт дар оилаи Худо ато намуд. Ин ҳаётест, ки дар он ба ҷузъ аз ҳамду санои Падари мо мо чизи дигаре баландтар нест.
____________________________________________________________
Кадом садақаҳо ба Худо писанд ҳастанд ва чаро (оятҳои 3-4)? ____________________________________________________________
____________________________________________________________ 6. Дар муқоиса бо риёкорон ва бутпарастон, Падар аз мо чиро мехоҳад ва чаро? (оятҳои 6-8)? 7. Дар оятҳои 9-13 Исо моро чӣ тавр дуо гуфтан ёд медиҳад. Мо дар бобати дуо ва дар бораи Падари мо дар осмон чиро меомӯзем? ____________________________________________________________ 8. Бо кадом василаҳо дуоҳои шумо мустаҷобтар хоҳанд шуд? ____________________________________________________________ 9. Дар кадом ҳолат бахшидани мо аз тарафи Худо ба бахшидани дигарон вобастагӣ дорад (оятҳои 14-15)? ____________________________________________________________ 10. Дар оятҳои 16-18 Исо мегӯяд, ки мо рӯза хоҳем гирифт. Чаро ва чӣ хел масеҳӣ бояд ҳозир рӯза гирад? ____________________________________________________________ 11. Исо дар ин порча ҳафт бор мукофоти заминӣ ва осмониро қайд намудааст. Чаро Ӯ инро қайд намудааст? ____________________________________________________________ 12. Чӣ тарз ин порча бар шумо барои дурусттар фаҳмидани ҳаёт дар оилаи Худо ёрӣ медиҳад. ____________________________________________________________ 10. Худованд Подшоҳ аст Дониёл 4Доктор Сеусс дар бораи сангпушт Ертл ҳикоя мекунад. Ертл аз он ҳавобаланд буд, ки ӯ подшоҳи ҳар он чизеро, ки мебинад ҳаст. Вале аз ин тахти хурдакаки худ ӯ кам чизеро медид ва рӯзе ӯ андешае кард, ки ин тахтро баландтар кунад. ӯ ҳамаи сангпуштҳоро дар дарёча ҷамъ кард ва онҳоро амр кард, ки яке болои дигаре барояд. Бо дили нохоҳам онҳо сар фуроварданд. Аз ин нуқтаи баланди тахти аз сангпуштон сохташуда Ертл акнун подшоҳи дарёча, подшоҳи дарахт, подшоҳи хона ва подшоҳи занбӯри асал гардид. Вале ҳамаи ин ба Ертл камӣ мекард. Сафи сангпуштонро боз ҳам зиёдтар намуд ва Ертл дар шукӯҳ ва файз ғӯта зад. Сипас дар поёни тӯда сангпушти кӯчаке ба номи Мак оруғ зад ва Ертл аз тахти худ вожгун шуд. Доктор Сеусс дар хотима мегӯяд: «Акнун Ертли бузург, бошукӯҳ, Подшоҳи гилу лой мебошад. Ин ҳамаи он чӣ буд, ки ӯ тавонист бубинад».
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________ 5.Чаро барои онҳое, ки дар мақоми Набукаднесар мебошанд, худписанд шудан хеле осон аст? ___________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
___________________________________________________________ 12. Ин дарс ба мо оиди фурӯтании инсонӣ чӣ меомӯзад? ____________________________________________________________ 11. Марҳамати сахти ХудоИбриён 12. Бисту шаш мил барои рафтан роҳи дарозест. Шумо қариб ду соат давида истодаед: дили шумо сахт-сахт зада истодааст, синаи шумо вазнин шуда истодааст, тану андоматон дард гирифта истодааст ва қадамзаниатон оҳиста-оҳиста суст шуда истодааст. Чӣ хуб мебуд агар ҳамаро бас мекардед, ягон ҷо дароз мекашидед ва истироҳат мекардед. Ва шумо фикр хоҳед кард, ки ин пойга дар ҳақиқат ҳам бад будааст. Ибриён дар бораи ин масеҳиёнро ҳушдор медиҳад. Дар миёни ҷамоъаи Яҳудиён ҳаёти онҳо ором ва бепарвоёна мегузашт. Вале акнун онҳо чун масеҳӣ шуданд, онҳоро масхара мекунанд, инкор мекунанд, таъқиб мекунанд ва онҳо тайёр ҳастанд ҳамаро партоянд монанд. Ба монанди сарпарасти таҷрибадор муаллиф онҳоро барои давом додани пойга рӯҳбаланд мекунад. Ӯ ба онҳо ва ба мо кӯмак мекунад бифаҳмем, ки чаро сахтию машаққат метавонад марҳамати сахти Худо бошад.
3.Чӣ хел «абри бузурги шоҳидон» метавонад моро дар варзишгоҳ (дар Ибриён 11 тасвир ёфтааст) ба давом додани пойга рӯҳбаланд кунад? __________________________________________________________ 4. Кадом чизҳо барои мо ҳамчун масеҳӣ монеъа мешаванд? ____________________________________________________________ 5. Исо аллакай пойгаро ба марра расонд. Чӣ тарз нигоҳ кардан ба Ӯ моро аз хасташавӣ ва беҳушшавӣ эмин медорад? ____________________________________________________________ 6. Дар оятҳои 5-13 тасвир аз пойга ба оила иваз мешавад. Кадом « сухани рӯҳбаландӣ »-ро Падар ба мо дар бораи уқубатҳо дар зиндагӣ медиҳад (оятҳои 5-7)? ____________________________________________________________ 7. Бисёр вақтҳо мо мехоҳем, ки ҳаётамон аз азобу машаққатҳо ва мушкилиҳо орӣ бошад. Чӣ хел ояти 8 ин муносибатро нишон медиҳад? ___________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________________ 12.Пирӯзии Худо Румиён 8:26-39Дар анҷоми филми «Паттон» мо гуфтаҳои генерали машҳурро мешунавем, «Тӯли ҳазорсолаҳо истилогарони Рум ҳангоми баргаштан аз ҷангҳо аз пирӯзиҳояшон ифтихорманд буданд. Дар маросими тантанавӣ карнайнавозон, навозандагон ва ҳайвонҳои аҷоиб, ки аз заминҳои истилошуда оварда шуда буданд, дар якҷоягӣ бо аробаҳои пур аз ҷавоҳирот ва аслиҳаи ғаниматгирифта намоиш дода мешуданд. ғолиб дар аробаи тантанавӣ ва асирони бо занҷирҳо баста шуда пешопеши ӯ рафта истодаанд. Баъзе вақтҳо писарони ӯ дар тан либоси сафед пӯшидагӣ, бо ӯ ҳамроҳ дар ароба менишастанд ё бо аспҳо баробари ӯ мерафтанд. ғуломе паси ғолиб истода, тоҷи тиллоияшро дар даст гирифтааст ва дар гӯши ӯ бо овози паст гуфта истодааст: ҳамаи ин шукӯҳ яклаҳзаина аст». Дар Румиён 8 Павлус масеҳиёнро ҳамчун ғолиб ба қалам додааст, ки бо муҳаббат ва файзи Худо ҳамаи қувваҳоеро ки нисбати мо бегона ва душман ҳастанд паси сар кунем. Вале шаъну шукӯҳе, ки мо дорем, шаъну шукӯҳи мо нест! Пирӯзии мо ин пирӯзии Худо дар мост.
2. Румиён 8:26-39-ро хонед. Кадом суханҳоро шумо истифода хоҳед бурд, то ки ҳолати ин порчаро тасвир намоед? ____________________________________________________________ 3. Оё мавридҳое рух додаанд, ки шумо ҳангоми нотавониатон медонед чӣ хел дуо гӯед (ояти 26)? Маънидод кунед? ____________________________________________________________ 4. Чӣ тарз мо метавонем ба василаи дуоҳои Рӯҳ рӯҳбаланд бошем (оятҳои 26-27)? ____________________________________________________________ 5. Дар ояти 28 Павлус дар бобати «меҳрубонӣ» ва «мақсади ӯ» ҳарф мезанад. Мақсади неки Худо барои мо чӣ аст (ояти 29)? ____________________________________________________________ 6. Чӣ хел калимаҳои ба монанди пешакқ шинохта, пешакқ муайяншуда, даъват шуда, сафед шуда, ҷалол дода шуда (оятҳои 29-30) ба мо кӯмак мекунанд, то ин ки мо дарк кунем, ки чӣ тарз Худо мақсади худро дар мо иҷро кунад? ____________________________________________________________ 7. Павлус изҳор мекунад, ки Худо дар ҳама ҳолат ва вазъият дар ҳаёти мо кор карда истодааст, то ин ки мақсадҳои неки Худро иҷро намояд (ояти 28). Шумо ба ин изҳорот чӣ хел ҷавоб мегардонед? ____________________________________________________________
Чӣ хел ҳукмномаи онҳо метавонанд моро рӯҳбаланд кунанд, вақте ки мо худро пеши Худо номақбул ҳис мекунем? ____________________________________________________________ 9. Бисёр масеҳиёни асри аввал, минҷумла Павлус хеле азобу машаққатҳоеро аз сар гузаронданд, ки дар оятҳои 35-36 тасвир ёфтаанд. Чаро ин таҷрибаҳо моро сабаб шуданд, ки ба муҳаббати Худо ҷавоб гардонем? ____________________________________________________________ 10. Чаро он масеҳие, ки монанди барра барои забҳ кардан равона шудааст «аз ғолиб баландтар» ҳисоб мешавад (оятҳои 37-39)? ____________________________________________________________ 11. Дар кадом ҳолатҳо ин порча моро ёрӣ медиҳад, ки пирӯзии худро дар Худо қайд кунем (оятҳои 26-39)? ____________________________________________________________ << Илоҳият |