Шогирдсозӣ- 4

в-14

ЗУҲУРИ ДУЮМИ ИСОИ МАСЕҲ

Ваъдаи омадани Исои Масеҳ- охирин пешгуӣ дар Библия мебошад. Ин ваъдаи на якбораи Исои Масеҳ буд ва ин умеди кулли мазҳабиёни калисои пешина ва имрӯза буд. Нақшаи раҳои аз ҷониби Худо ҳини Зуҳури Дуввум ба иҷро мерасад, ҳине ки дунё ба охир мерасад. Ҳарчанд ки мо соат ва вақти Зуҳури Дувуми Исои Масеҳро намедонем, аммо вақте ки Инҷил дар тамоми олам паҳн мешавад, мо дар як соати ғайричашмдошт оҳанги карнаи малоикаҳоро мешунавем. Донишҳои чуқур ва бо умед ҳини Зуҳури Дуюм ҳаёти моро мунаввар месозанд.

1. Библия чӣ гуна он аснодро тасдиқ мекунад, ки Зуҳури Дуюм- ин охирин пешгӯии мондашудааст.

Ø Аъмол 1:11

___________________________________________________________________________

_________________________________________________________________________

Ø Ваҳшӣ 22:20, 21

__________________________________________________________________________

2. Худо дар Матто 24:36-39 чӣ ваъда додааст, ба насрониҳои бозгашти ӯро интизорбуда.

1) Матнро бо суханони худ нақл кунед.

__________________________________________________________________________

2) Зуҳури Дуюм кай ба вукӯъ мепайвандад?

__________________________________________________________________________

3) Барои чӣ вақти Зуҳури Дуюм махфист?

__________________________________________________________________________

_________________________________________________________________________

4) Аз хусуси воқеъаҳои даврони Ной нақл кун.

_________________________________________________________________________

5) Чӣ гуна тасдиқ мекунӣ, ки шароитҳои имрӯза ба шароитҳои даврони Ной монанд аст. Туро чӣ бештар ба ташвиш мегузорад, ҳине ки худро ба одамони даврони Ной монанд мекунӣ?

_________________________________________________________________________

6) Мазмуни калимаҳои « ва онҳо аз хусуси оне, ки чӣ мешавад»-ро фаҳмон ва фаҳмон, ки чӣ гуна аз ин ҳолат бояд дур шуд. Нигаред Луқо 21:34-36.

_________________________________________________________________________

7) Аз се сабаби ба фаҳмиши ту халалрасонанда, кадомаш барои ту душмани асосӣ ба шумор меравад, ки рӯҳи туро торик месозад?

_________________________________________________________________________

3. Ҳине ки Исои Масеҳ бармегардад, бо мо чӣ ҳам рух медиҳад. 1 Таслуқиён 4:13-17-ро бинед.

1) Матнро бо суханони худ нақл кунед.

_________________________________________________________________________

2) «Мурдагон» киҳоянд ва « мо зиндаҳо» кием? ( саҳ. 13, 15)

_________________________________________________________________________

3) Бо онҳое ки аллакай мурдаанд ҳини Зуҳури Дуюми Исо чӣ ҳолат рӯй медиҳад?

_________________________________________________________________________

4) Бо онҳое, ки ҳануз зиндаанд, ҳини Зуҳури Дуюми Исо чӣ ҳолат рух медиҳад?

_________________________________________________________________________

5) Саҳ. 16-ро аз Матто 24:29-31-ро муқоиса кун ва фаҳмон ки чӣ гуна падидаҳои ғайриоддие бозгашти ӯро хамсафарӣ мекунад.

_________________________________________________________________________

Ø Зуҳуроти ғайриоддӣ дар осмон.

_________________________________________________________________________

Ø Воқеъаҳои Зуҳури Дуввуми Исо

_________________________________________________________________________

Ø Бо бадон чӣ ҳодиса рух медиҳад? (Матто 13:49-50)

_________________________________________________________________________

Ø Бо интихобшудагон чӣ ҳодиса рух медиҳад (Матто 13:43).

_________________________________________________________________________

4. Баъди умед пайдо намудан ба бозгашти ӯ ҳаётат то чӣ андоза тағир ёфт?

_________________________________________________________________________

5. В 1 Қуринтиён 16:22 ҷумлаи «Худо дар ҳимояи мост» мазмунаш дар калимаи «Маранафа» мебошад. Мазҳабиён дар калисо, дар ибодати худ «Маранафа»-ро ёд мекарданд ва хоҳиши сахти худро барои бозгашту ӯ баён менамуданд. Оё ту низ чунин хоҳиш дорӣ? Агар Худо ҳозир бармегашт, оё ту ӯро бе ягон тарс қабул мекунӣ?

ХУЛОСА

Ø Зуҳури Дуюм- охирон пешгӯи дар Библия аст.

Ø Зуҳури Дуюм- ба монанди Зуҳури Якуми Исо мебошад.

Ø Вақте ки ӯ меояд, барои мазҳабиён ҳаёти муқаддас ва барои бадон марги абадӣ эълон мешавад.

Ø Зуҳури Дуюм- ин охири замон аст.

Ø Зуҳури Дуюмро инкор намудан- ин инкори Исои Масеҳ дар Библия аст.

Ø Ҳеҷ кас вақти Зуҳури Дуюмро намедонад, аммо фақат баъзе нишонаҳои он маълум аст.

Ø Пешгӯии вақти Зуҳури Дуюм ва тасвири ҳодисаҳои Зуҳури Дуюм, ки дар Библия шарҳ дода нашудааст, метавонад ҳамчун сафсата баҳо дода шавад.

Ø Зуҳури Дуюм ва нишонаҳои ба ӯ вобаста хеле махфианд, ки чун як муаммо мемонад. Ба ҳар ҳол ин амал бояд бо салоҳ шавад.

ХИСЛАТ ВА ҲАЁТИ МАЗҲАБӣ

Фарзандони Худо бояд хислати пок дошта бошанд ва бояд барои раҳои ҳаёт ба сар баранд. Ин фикр андешаи марказии ҳамин қисмат ба шумор меравад. Иҷозат надеҳ, ки он фақат чун як назария монанд, вале кушиш кун ки дар лаҳзаҳои омӯзиш худро тағир диҳӣ. Дар дасти Руҳулқудс чун лой кулол бош ва мувофиқи хоҳиши ӯ тағир ёб.

С-1. Зиндагони бо итоат.

С-2. Ҷавобгарии хизмат.

С-3. Ҳаёте ки аз хусуси Исо шоҳиди медод.

С-4. Одаме ки сухани пандомез дорад.

С-5. Инкишоф ва расиши руҳонӣ.

С-6. Ҳаёт дар тозагӣ.

С-7. Ҳаёти оилавии насронӣ.

С-8. Тарбия дар рафти тарбияи хислат.

С-9. Исо назорат мекунад.

С-10. Нақши ба низом оранда.

С-11. Ҷанги руҳонӣ.

С-12. Аҳкоми нав: якдигариро дӯст доред.

с-1

ҲАЁТ ДАР ИТОАТ

Ихлосмандон бо хушнуди итоат мекунанд. Эътиқод баробари қувва қавӣ мешавад ва бо итоат дар ҳаёт пурра мегардад. Баъзан итоат раҳои намедиҳад, барои он ки итоат ҳамагӣ як қоидаи наве барои оне ҳаст, ки раҳоиро тавассути эътиқод мушарраф гаштааст. Мо бояд ҳаёти худро дар итоат дида бароем, барои он ки бисёриҳо дар калисо ҳаёти итоаткорона ба сар намебаранд. Ин одамон кушиш мекунанд, ки хонаи худро болои кум созанд. Шогирди Исо будан- ин маънии пурра иқроршавиро дорад, чунончи Худои мо чунин кард. Мо хуб медонем ки чӣ хел Худо ба падар иқрор шуд, ҳини ба замин фуруд омадан. Барои чӣ барои мо ин қадар мушкил аст ба ӯ пайрав шудан?

1. Ту фарзанди Худо шудӣ, барои иқрор сабабҳои хешро низ дорӣ. Ин гуна сабаб?

Ø Юҳанно 10:27

_________________________________________________________________________

Ø Румиён 8:7-8

_________________________________________________________________________

2. Чӣ чизи муҳимро Худо аз бандагони ихлосмандаш талаб мекунад?

1) Матнро бо суханони худ нақл кун.

_________________________________________________________________________

2) Худо аз Изроилҳо чӣ талаб мекард?

_________________________________________________________________________

3) Барои чӣ ба фикри ту ӯ ин корро мекард.

_________________________________________________________________________

4) Ба он асноде, ки итоат барои фоидаи ту ҳатмист чӣ гуна назар дорӣ?

_________________________________________________________________________

3. То чӣ андоза Исо ба Худо ҳинӣ ба замин омадан итоат кард?

Ø Юҳанно 4:34

_________________________________________________________________________

Ø Юҳанно 8:29

_________________________________________________________________________

4. Юҳанно 14:15, 21-ро хон ва алоқаи байни итоат ва муҳаббатро фаҳмон.

1) Матнро бо суханони худ фаҳмон.

_________________________________________________________________________

2) Алоқаи байни итоат ва муҳаббатро тасвир кун.

_________________________________________________________________________

3) Чӣ меҳрубоние ваъда шудааст, ба оне, ки ба Худо итоат мекунад ва ӯро дуст медорад.

_________________________________________________________________________

4) Мазмуни калимаҳои «Ман худ онам»-ро фаҳмон.

_________________________________________________________________________

5) Агар ту ӯро дӯст дорӣ, итоат мекунӣ. Ё дусташ медорӣ ва ба ӯ итоат мекунӣ. Агар не пас сабаб дар чист?

_________________________________________________________________________

6) Як сураи кӯтоҳеро, ки ҳини изҳори муҳаббат ба Худо баён месозӣ навис.

_________________________________________________________________________

5. Муҳимияти итоатро Исо чӣ гуна қайд мекунад? Матто 7:24-27-ро хон.

1) Матнро бо суханони худ нақл кун.

_________________________________________________________________________

2) «Ҳам борон буд, ҳам дарёҳо ҷорӣ шуданд, ҳам шамол вазид»- чӣ маънӣ дорад?

_________________________________________________________________________

3) Агар боре бо душвориҳо рӯ ба рӯ шудӣ оё эътиқодат заиф гашт ё не?

_________________________________________________________________________

4) Барои чӣ имон наовардан наметавонад эътиқодро ҳимоя кунад, ҳине ки инсон ба душвориҳо рӯ ба руст?

_________________________________________________________________________

5) Оё ин маънии онро дорад, ки кирдорҳои итоат ба олам намеоянд, ба ҷуз аз рӯзҳои душворӣ.

_________________________________________________________________________

6) Барои чӣ ту фикр мекунӣ, ки ин ҳақиқат метавонад ҳавфи ҳукми беадолатонаро бигирад?

_________________________________________________________________________

7) Оё фикре кардаи ки итоати ту метавонад махфӣ бимонад?

_________________________________________________________________________

8) Саҳифаи 21-ро нақл кун ва навис, ки он туро чӣ таъсире кард?

_________________________________________________________________________

9) Оё хавфи он, ки одам метавонад итоат карда натавонад ва ҳеҷ гоҳ раҳоӣ наёбад вуҷуд дорад? (Нигаред Матто 13:21).

_________________________________________________________________________

6. Баъзеҳо хатои ҷиддӣ мекунанд, ҳине ки эътиқодро ҳамчун як итоат беқурб (беқиммат) мефаҳманд. Онҳо мегӯянд, ки итоат- муҳим нест, ҳарчанд ки ту раҳои ёфтӣ, тавассути эътиқод. Ҳамчунон онҳо мегӯянд, ки итоат муҳимияти эътиқодро кам мекунад. Ту чӣ гуна метавонӣ инро инкор кунӣ? (Яъқуб 2:14-19).

с-2

ҶАВОБГАРИИ ХИЗМАТ

Умуман хизмат маънии хизмат ба дигаронро дорад. Насрониҳо бояд ба ҳамдигари хизмат карда зиндагӣ кунанд, муҳим нест ки ба ки ва ё на ҳатман дар калисо. Онҳо бояд тайёр бошанд, ки ҳама чизро бо хушҳоли иҷро кунанд, агар ин Худоро шарафёб месохта бошад. Баъзан мо дар Калисо бо одамоне во мехурем ки Библияро хуб медонанд ва омӯзиши дигаронро низ хуб медонанд, аммо дар хизмат кардан ба дигарон хеле пасмондаанд. Агар он фотиҳаи аз Калом гирифтаи ту бо хизмат вобаста нест, он вақт ту дуруя ба шумор меравӣ, ки пеши дигарон сахт қарздор ҳастӣ, ки барои кӯмак ба онҳо кушише ҳам накардаӣ. Барои чӣ ту шогирд шудӣ? Оё ин он маъниро надорад ки Исо барои хизмат кардан таълим мегирифт.

1. Дар Луқо 22:24-27 Исо аз хусуси муносибати асосии хизмат чӣ мегӯяд?

1) Матнро бо суханони худ нақл кун.

__________________________________________________________________________

2) Миёни роҳбари ҳаёти ва Худо чӣ фарқияте мебинӣ?

3) Исо ҳолати худро чӣ гуна тасвир кард?

__________________________________________________________________________

4) Кадом ду қисми асосии матнро Исо мехост ба шогирдони худ омӯзад.

__________________________________________________________________________

5) «Пои бародарони худро шӯяд»- гуфтан чӣ маънӣ дорад?

__________________________________________________________________________

6) Бигӯ, ки чӣ гуна ту метавонӣ дар хона ба калисо хизмат кунӣ?

__________________________________________________________________________

2. Аз 1 Петрус 4:9-11 чиро метавонӣ омӯзӣ?

1) Матнро бо суханони худ нақл кун. Меҳмондорӣ бо ғавғою норизогӣ чӣ алоқамандие дорад?

__________________________________________________________________________

2) Оё ҳини хизмат ту ғавғое бардошта будӣ?

__________________________________________________________________________

3) Агар мехоҳи ки хизмат кунӣ чӣ кореро мехоҳӣ иҷро кунӣ?

__________________________________________________________________________

4) Муносибати хизматрасон чӣ гуна бояд бошад? (саҳ. 10). Калимаи хизматрасонро дар баёноти худ истифода кун.

__________________________________________________________________________

5) Агар мехоҳӣ хизматрасон бошӣ, бояд ду қоидаро риоя кунӣ. Кадомҳоро?

(саҳ. 11).

__________________________________________________________________________

6) Вақте ки ҳини хизмат муносибати нодуруст дори Худо ба ин чӣ гуна муносибат дорад?

__________________________________________________________________________

7) Оё ту ҳини муносибат аз ин хусус фикре мекунӣ «Оё бояд ман ин корро кунам?» Чӣ сабаб шуд, барои хизмат накардан?

__________________________________________________________________________

8) Агар боре дудилаву хаста шудаи аз рӯи виҷдон бинавис ва баъдан ибодат ба ҷо биёр.

__________________________________________________________________________

3. 3 Юҳанно-ро бихон ва Гаия ва Диотрефаро муқоиса кун.

1) Саҳ. 5-8-ро нақл кун.

__________________________________________________________________________

2) Гаия чӣ гуна хизмат мекард?

__________________________________________________________________________

3) Аз нуқтаи назари Худо хизмати Гаия чӣ аҳамияте дошт?

__________________________________________________________________________

4) Фикр кун, чӣ коре метавони куни, то ба руҳонияти Инҷил ворид шавӣ.

__________________________________________________________________________

5) Якчанд чизро аз хусуси Диотрефаи худ кутоҳ нависед.

__________________________________________________________________________

с-3

ЗИСТАН БАРОИ ШАҲОДАТИ ИСО

Тарғибгарони калисои Ерусалим иқрор шуданд, ки он ба ҷуз аз эълони якшанбеи Исои Масеҳ кори дигареро ба анҷом нарасонидаанд, ки шоҳиди ин ҳодиса худи онҳо буданд. Онҳо ашхосе буданд ки қалбашон пур аз қувваи бузурге буд. Дар муқоиса қалбҳои мо холӣ ва сард менамояд, ки назди одамон пур аз тарс аст. Шоҳид- ин маънии зиндагии онҳое, ки раҳои ёфт ва фарзанди Худо гашт ва ин кор бо хушҳолию ифтихор ба ҷо омад. Муҳимтар аз оне нест, ки тавони дигаронро пеши Худо биёрӣ ва ононро аз хабари Исо бохабар созӣ. Ҳаёт- ин шаҳодати Исост, барои дигарон ин қавитар пайваст шудааст, бо хаёти мо дар Худо. Мо аз ҳақиқат дур нестем, агар гӯем ки аз як тараф ҳаёти мо солимтар гаштааст, вақте ки мо аз хусуси Исо хабар медиҳем, аз тарафи дигар он хеле тира мегардад ҳине ки мо ин корро накунем.

1. Чӣ масъулиятеро Худо ба гардани мо партофт? 2 Қуринтиён 5:17-19-ро бубин.

1) Матнро бо суханони худ нақл кун.

__________________________________________________________________________

2) Барои чӣ он касе ки ба Исо эътиқод кард, «кашфиёти нав» ном гирифт?

__________________________________________________________________________

3) Чӣ муносибатҳое миёни «кашфиётҳои нав» ва Худо мавҷуданд.

__________________________________________________________________________

4) Ба онҳое, ки бо ӯ дар оштиянд, Худо чӣ масъулиятеро бор кард?

__________________________________________________________________________

5) Иқрор ҳастӣ, ки раҳоии ту аз даст ба даст мегузарад, ба хотири инҷилкунонӣ?

__________________________________________________________________________

6) Оштишавӣ-ин яке аз нақшҳои насронии мост. Нақшаҳои дигар чӣ гунаанд? ( ба Эфсусиён 2:14-18) нигар.

__________________________________________________________________________

6) Каломи Худо на танҳо нони ту дар зиндагист, балки барои дигарон низ ҳаст. Оё туро виҷдонат боре азоб додааст, аз он хотире, ки онро фақат барои худ нигоҳ медорӣ. Онро фақат барои худ нигоҳ медорӣ?

__________________________________________________________________________

2. Аз хусуси қалбҳои Исо ва Павел сухан гӯ. Матто 9:36-38.

1) Матнро бо суханони худ нақл кун.

__________________________________________________________________________

2) Мазмуни ҷумлаи «ӯ рахми онҳоро хурд»-ро фаҳмон.

__________________________________________________________________________

3) Барои чӣ раҳми ӯ омад?

__________________________________________________________________________

4) Оё ту дар дунё ба одамон бо дидагони Исо назар мекунӣ?

__________________________________________________________________________

5) Агар не, пас ту наметавонӣ ба одамон раҳме дошта бошӣ. Он тавре ки Исо дошт. Дараҷаи раҳми худро чӣ гуна қадр мекунӣ?

__________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________

6) Дили худро бо дили Исо қиёс кун.

Ø Румиён 9:1-3

1) Матнро бо суханони худ нақл кун.

__________________________________________________________________________

2) Барои чӣ дар дили Павел хашму ғазаб буд?

__________________________________________________________________________

3) Хашму ғазаби ӯ то чӣ андоза қавӣ ( зиёд) буданд?

__________________________________________________________________________

4) Ҳине ки ту андӯҳи худро барои аҳли пораҳоёфтаи оилаат бо андӯҳи Павел муқоиса мекунӣ, чиро ҳис мекунӣ?

__________________________________________________________________________

5) Барое ки одамони наздики худро раҳо созад Павел ба чӣ қодир буд?

__________________________________________________________________________

6) Эҳсоси худро ҳини хондани шеър аз хусуси қалбҳои Павел ва Исо навис.

__________________________________________________________________________

3. Шоҳиди Исо Масеҳро на танҳо бо сухан эълом медорад. Элементи пурмазмуни дигаре низ вуҷуд дорад, ки муҳим аст, ба мисли суханон.

Шеърҳои мазкурро аз назар гузарон:

Ø Матто 5:16

__________________________________________________________________________

Ø 1 Петрус 3:14-16

__________________________________________________________________________

Ø Юҳанно 13:14-35

__________________________________________________________________________

с-4

ОДАМ БО СУХАНОНИ ПАНДОМЕЗ

Оё дуруст нест, ки он чизи мегуфтагии мо дар ҳаёти рӯҳонии мо дилмондагии зиёде меорад? Тез-тез мо аз он азоби виӣдонқ мекашем, пештар сухане гуфтаем. Мо тез-тез бо суханони бад ба хоҳарону бародарони худ озор медиҳем. Тез-тез суханони бемаънқ дӯстиро дӯстии қавиро вайрон мекунад. Бинобар ин дар Библия бисёр панду андарзҳоанд, ки ба сухангӯии мо кӯмак мерасонанд.

Иштирокчии асосқ дар ин кор забони мост ва дар гумон аст, ки ягон кори бад бе сухан амалқ мешуда бошад.

Библия мегӯяд, оне ки дар нутқ нуқс надорад, порсо аст. Биёед боз як бор ба худ менигарем. Ин далелро фаромӯш накун, ки Худованд онеро, ки бе меҳрубонию бе файз сухан меронад, истифода бурда наметавонад.

1. Дар Яъқуб 3:1-10 чӣ тавр бо сухан гуноҳ содир кардан тасвир ёфтааст?

1) Матнро бо суханони худ нақл кун.

________________________________________________________________________________________________________________________________________________Яъқуб бародари Исо буда, яке аз калонҳои калисои Ерусалим буд. ӯ калима “мо”-ро истифода мебарад. Ин чӣ гуна таассурот мебахшад?

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2) Он чиз, ки ҳама беистисно дар нутқ ғалат менамоянд, дар матн чӣ гуна ифода ёфтааст?

________________________________________________________________________________________________________________________________________________Он сабаберо асоснок кун, ки ӯ аз мавқеи муаллим канораӣӯй карданро маслиҳат медиҳад.

3) Барои қайд кардани ҳукумати сухан, ӯ чӣ қадар муқоисаҳо пеш меорад?

________________________________________________________________________________________________________________________________________________Сухан метавонад, ба тамоми табиати одам зарар расонад. Фаҳмон (Матто 15:18-20).

________________________________________________________________________________________________________________________________________________Оё шудааст, ки бо сухан ба табиати худ зараре расонда бошӣ. Мисол ор.

________________________________________________________________________________________________________________________________________________Дар кадом вазъи мушкилу ноқулай будани забон мумкин аст? (ояти 8)

________________________________________________________________________________________________________________________________________________Оё ин маънои онро дорад, ки забонро барои кори нек истифода бурдан мумкин нест? Агар не, пас чаро?

________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2. Матто 12:3-7-ро бингар. Чиро фаҳмидқ?

1) Матнро нақл кун.

________________________________________________________________________________________________________________________________________________Ин ӣо Исо чиро меомӯзонад?

________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2) Дар оятҳои 34-35 кадом усулҳои содиқи ром кардани забон оварда шудааст.

________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3) Пас аз қабул кардани Исо оё ту бо сухани пуршафқат пур гаштқ ва оё қалби ту иваз шуд?

4) Суханоне, ки ту талаффуз менамоқ доварқ мешаванд. Ҳатто суханони аз ҳад эҳтиёткоронае, ки ту гуфтқ назди Худованд доварқ карда мешаванд. Дар ин хусус ту чӣ ҳис мекунӣ?

5) Ба фикрат, ту дар як рӯз чӣ қадар суханонеро мегӯқ, ки бояд нагӯқ. Оё ту касеро бо суханонат, ки фикр нокарда гуфтақ, озор додақ? Аз рӯи виӣдон ҷавоб деҳ.

________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3. Чаро ту бояд аз муҳокимаи бародараш худдорӣ намоқ? Матто 7:1-5-ро бингар.

1) Матнро нақл кун.

________________________________________________________________________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________

2) Чаро маҳкум кардан ин нодуруст аст?

________________________________________________________________________________________________________________________________________________Кадом бенизомқ дар онҳоест, ки дигаронро маҳкум мекунанд?

________________________________________________________________________________________________________________________________________________Фикр кун, оё ғайбатгӯқ вориди табиати ту нагаштааст. Агар ту мавридеро ба ёд меорқ, дигаронро муҳокима карда онҳоро ба гуноҳ тела кардақ, дар ин бора навис ва тез дуо кун.

________________________________________________________________________________________________________________________________________________

4. Дар масеҳӣ вобаста ба нутқаш бояд накӯкорқ инкишоф ёбад.

v Масалҳо 15:23, 28/

________________________________________________________________________________________________________________________________________________Хурӯӣ 50:4/

v Қӯлассиён 4:6/

________________________________________________________________________________________________________________________________________________

8. Ёбед, чанд унсур бо калима дар тасвири муҳаббат дар 1 Қӯринтиён 13:4,5 вобаста аст.

9. Хулоса бароред, аз муносибати калима ва муҳаббат чиро ёд гирифтан мумкин аст. (1 Петрус 4:5)

________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Як калимаи беӣо истифодашуда оташи ӣанӣолро меафрӯзад.

Як калимаи дар дар ғазаб истифодашуда ҳаётро вайронкарда метавонад.

Як калимаи талхбинона истифодашуда метавонад тухми бадбиниро корад.

Як калимаи дағал истифодашуда метавонад оташи муҳаббатро хомӯш намояд.

Як калимаи меҳрубонона истифодашуда метавонад ҳаётро сабук гардонад. Як калимаи хурсандона истифодашуда метавонад, рӯзро равшан созад. Як калимаи сари вақт истифодашуда метавонад нооромиро бартараф намояд. Як калимаи бо муҳаббат истифодашуда метавонад захмҳоро шифо бахшад ва баракат орад.

<< Дарсҳои рӯҳонӣ