Шогирдсозӣ- 5

С-5

ИНКИШОФИ Рӯҳонӣ ВА КАМОЛОТ

Сабабҳое муайяне вуӣуд доранд, ки аз рӯи онҳо одамони ҳозиразамон ё хӯроки тез тайёркардамешудагиро, ё асбобҳои гуногуни электрониро дӯст медоранд. Бо суханони дигар гӯем, ба онҳо чизи бемашаққат маъқул аст. Мутаасифона, ин инчунин ба камолёбии мо дар Масеҳ низ таъсир мерасонад. Вале инкишофёбии тези табиати одам, алалхусус дар соҳаи инкишофёбии рӯҳонӣ ва ҳаёти бовиӣдонона мувофиқ ба талаботҳои Худованд бе ашкрезию арақкунии дуру дароз имконнопазир аст. Мо бояд рӯҳан ба камол расем, чунки ин хоҳиши Худованд аз мост. Инкишофёбқ ин вобаста ба итоати мо ба Каломи Худованд аст. Агар мушкилиҳои мунтазам ба миёнмеомадагқ мавӣуд бошанд, сабаби он хоҳиши ками ба камолрасии рӯҳонӣ мебошад, ки сабаби беҳуда сарфкунии вақт мегарданд ва ҳосиле низ аз он намерӯяд. Мо бояд тезтар ин гуна муносибати худро тағйир диҳем, ки он барои инкишофёбии рӯҳонӣ мухолиф буда, Худовандро ғамгин месозад.

1. Ба воситаи дарсҳо аз 1Қӯринтиён 3:1-3 ба вазъи рӯҳонии худ баҳо деҳ.

1) Матнро бо суханони худ нақл кун.

2) Қӯринтиёнро Павлус чӣ меномад ва ин чӣ маънқ дорад?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3) Сабаби онро фаҳмон чаро онҳо “ҳанӯз дар ӣисманд”?

___________________________________________________________________________

4) Рафтори тифл дар кадом ҳолат ба рафтори одами ӣисмонқ монанд аст? Мисоли махсусро дар ояти 4 ёфтан мумкин аст.

___________________________________________________________________________

7) Оё рафтори ту тифлро ёдовар намекунад, дар ҳолате, ки ҳамчун шахси

калонсол аз Каломи Худованд ғизо мегирқ?

___________________________________________________________________________

8) Калисо дар Қӯринтиён-калисоест, ки миқдори тӯҳфаҳои ғайриоддии рӯҳонӣ гирифтааст (1:7). Вале бисёриҳо аз нуқтаи назари нақшаи рӯҳонӣ то ҳол тифл боқӣ мондаанд. Ту дар ин бора чӣ фикр дорӣ? ______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

9) Бингар, оё чизе туро ёдовар намегардад? ______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2. Дар Қӯлассиён 2:6,7 он чиро ёб, ки Худованд аз ту металабад.

1) Матнро нақл намо.

2) Фаҳмон, масеҳии комил чӣ гуна бояд бошад?

v Реша давондагӣ/

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________

v Тасдиқшуда/

___________________________________________________________________________

v Мустаҳкамкардашудагӣ.

___________________________________________________________________________

v Пур аз шукргузорӣ.

___________________________________________________________________________

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3) Оё ту, чӣ тавре, ки дар боло оварда шудааст, барои ба камол расидан ба муваффақият ноил мегардӣ?

___________________________________________________________________________

3. Кадом ҳақиқатро дар бораи камолоти рӯҳонӣ дар Ибриён 4:13-16 ёфтан мумкин аст?

1) Матнро бо суханони худ нақл кун.

____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2) Амали тифли рӯҳонӣ чӣ гуна аст? (ояти 14) _________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3) Дараӣаҳои ғайриоддии камолоти рӯҳонӣ кадомҳоянд? ( ояти 13) _________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

4) Оё ту бо Исо дар фикр, рафтор ва мақсадҳои ҳаётӣ баробар мегардӣ? Дар ин бора фикр кун ва ин ӣадвали муқоисавии зеринро пур кун:

Фикрҳои Исо

Фикрҳои ман

Ҳаёти рӯзмарраи Исо

Ҳаёти ҳаррӯзаи ман

Биниши ҳаётии Исо

Биниши ҳаёти ман

5. Ояти 16 мегӯяд, ки камолоти рӯҳонӣ танҳо он вақт имконпазир аст, ки агар имондорон ба якдигар ёрӣ диҳанду хидмат намоянд. Барои чӣ?

6. Агар ту рӯҳан инкишоф ёфтан мехоҳӣ, ту бояд шартҳои зеринро риоя

намоӣ. Ҳар кадоми онҳоро аз назар гузарон.

v 1 Таслӯникиён 2:7/ ________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

v 2 Петрус 3:18/ ________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

v Эфсӯсиён 4:16/ ________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

v Филиппиён 3:12 ________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

с-6

ЗИНДАГӣ ДАР ТОЗАГӣ

Мо тез-тез мешунавем, ки замони ҳозира ҳамчун давраи мавӣуд набудани меъёрҳои ахлоқист. Миқдори одамоне, ки боварӣ доранд, меъёрҳои ахлоқӣ вобаста бо ақидаи касе, ё шароити лозимӣ иваз мешаванд, зиёд мегарданд. Меъёрҳои ахлоқӣ иваз мешаванд ва шуури инсонӣ дар донистани он, ки чӣ хуб асту чӣ бад аст, ноилоӣ мемонад. Вақте ки мо дар бораи замони мо фикр мекунем ва огоҳии Худовандро, ки гуфта буд, охири дунё наздик мешавад ва олам монанди Содом ва Ҳомор мешавад, чунки бадахлоқии шаҳват шиддат мегирад, қалбҳои мо пур аз ғам мегарданд. Ин ҳатто ба калисо ворид мегардад. Бисёр одамон ҳатто барои гуноҳҳои содиркардаашон худро айбдор ҳис намекунанд. Барои ба худашон қулай будан онҳо чолокона ба ин чашм мепӯшанд. Мо аз ин ҳодиса бояд рӯй нагардонем. Мо намак ва нури ин ӣаҳонем, ва агар мо таъиноти бар душамон бударо кӯшиш карда иӣро нанамоем, насли мо наӣот ёфта наметавонад.

1. 1 Қӯринтиён 6:18-20-ро хонед ва шарҳ диҳед, ки тозагӣ чаро муҳим аст.

1) Матнро нақл кунед.

2) Бадахлоқии шаҳватро тасвир кунед. (ояти 18)

3) Оё ту бовар дорӣ, ки бадахлоқии ахлоқ, бадтарин гуноҳ аст? Агар не, пас чаро? _________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

4) Сабаби нахустинрономбар кун, ки дар асоси он ту бояд аз бадахлоқии шаҳват

канораӣӯӣ намоӣ. (ояти19)

5) Оё ту бадани худро муқаддас нигоҳ медорӣ? Аз куӣо медонӣ, ки Рӯҳулқудс дар ту зиндагӣ менамояд? _________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

6) Сабаби дуюмро номбар кун, ки дар асоси он ту бояд баданатро дар тозагӣ нигоҳ дорӣ (ояти 20).

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________Ҳукмронии бадани ту ба Исо дода шуд, чунки ӯ қимати туро пардохт. Оё ту ба ин розқ ҳастӣ?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________Сабаби сеюмро номбар кун, ки аз рӯи он ту бояд баданатро тоза нигоҳ дорӣ.

2. Масеҳӣ чӣ қадар бояд тоза бошад?

v Матто 5:27-28

v 2 Қӯринтиён 7:1

v Эфсӯсиён 5:3

3. Се талабот мавӣуданд, ки ба онҳо барои нигоҳдории тозагии худ бояд диққат дод. 2 Тимотиюс 2:22.

1) Матнро нақл кун.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2) Талаботи якум – гурехтан. Аз чӣ ту мегурезӣ? Чаро ба ту гурехтан лозим аст? Инро дар мисоли Юсуф фикр кун (Ҳастӣ 39:10-12)

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3) Оё ту аз он чизе, ки бояд гурезқ, мегурезӣ? Ё ту бо оне, ки туро аллакай ба тӯри худ андохтааст, кӯшиши мубориза бурданро мекунӣ?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

4) Талаботи дуюм – бо одамони тоза муносибат кардан. Сабабашро фаҳмон.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

5) Бо кадом одамон ту бештар вақтатро мегузаронӣ? Оё онҳо ба ту таъсир мерасонанд?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________Талаботи сеюм – ҳаёти накӯкорона гузаронидан. Зери ҳаёти накӯкорона чӣ дар назар дошта шудааст?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________Чиро ту одатан хушҳолона пайгирқ мекунӣ? Оё бо сифати хоҳиши ту сифати ҳаёти туро сарварӣ кардан имконият дорад?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

4. Бебарорқ дар нигоҳдории тозагии ҳаёт туро аз чизе маҳрум месозад. Забур 51:10-12-ро хонед.

1) Матнро омӯзед ва нақл кунед.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2) Довуд дар аввал чиро аз даст дод? Чаро ту фикр мекунӣ, ки инро дар якҷоягӣ бо покӣ чӣ тавр аз даст додан мумкин? (ояти 10)

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________Кадом чизи дуюмро Довуд аз даст дод? Чаро ту фикр мекунӣ, ки инро аз даст дод? (ояти 11).

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

4) Кадом чизи сеюмро Довуд аз даст дод? Сабаби аз даст додани онро нишон деҳ. (ояти 12)

___________________________________________________________________________

5) Довуд чӣ кор кард, то ин ки ӣои чизи гумшударо пур кунад?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

6) Оё ҳама чиз вобаста ба ин се дар ҳаёти шумо ба тартиб аст?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

с-7

ҲАЁТИ ОИЛАВИИ МАСЕҲӣ

Хона ин ӣоест, ки фарзанди Худо бори аввал он ӣо худаш ва ҳаёти навро месанӣад. Шубҳае нест, ки агар аъзоёни наздики оилааш табиати масеҳии ӯро нафаҳманд, бегонаҳо бештар ӯро намефаҳманд. Гуфтан мумкин аст, ки оила ин ӣамоаи калисои намунавист, ки дар он одам метавонад омӯзад ва ҳаёти масеҳии худро ӣорқ намояд. Мо ин ӣо метавонем ба камол расем, аз васвасаҳо худро ҳимоя намоем, ҳамдардии саховатмандонаи Худовандро эҳсос намоем. Дар шароити солими хона ҳаёти рӯҳонии мо низ солим мегардад. Агар хонаи мо пур аз баракат аст, рӯҳи мо монанди уқобе мешавад, ки дар баландиҳо қанотафшонқ менамояд. Ҳақиқате, ки дар хона бомуваффақият истифода бурда мешавад, метавонад дар ҳама ӣо истифода бурда шавад. Одатҳои рӯҳонии мо, ки дар хона инкишоф ёфтаанд, метавонанд минбаъд ҳам дар сафари рӯҳонии мо дар тамоми ҳаётамон таъсир расонанд. Чӣ қадар дар ҳаёти мо нақши оилаи мо муҳим аст! Аз ин ӣо бармеояд, ки агар мо дар ҳаёти пайгиронаи Масеҳ муваффақият ба даст оварданқ бошем, мо бояд ба вайроншавии ҳаёти оилавиамон роҳ надиҳем.

1. Дар Эфсӯсиён 5:22-28 ҳақиқати абадқ омадааст, ки ӣуфти оилавқ ҳама вақт бояд якӣоя бошад.

1) Матнро бо суханони худ нақл намо.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________Зан ба шавҳараш чӣ гуна бояд муносибат дошта бошад? Сабабашро нишон деҳ.

( ояти 23, 1 Қӯринтиён11:8-9, 1 Тимотиюс 2:11-14).

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2) Дар болои он фикр кун, ки зан бояд ба шавҳар ҳамчун Худованд итоат намояд, чунончӣ калисо ба Худованд итоат менамояд.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3) Оятҳои 25 ва 28-ро бо суханони оддқ нависед.

___________________________________________________________________________

4) Чӣ тавр шавҳар бояд занашро дӯст дорад? Ду мисол оред (оятҳои 25, 28)

___________________________________________________________________________

5) Аз муқоисаи муҳаббат ба зан ва муҳаббат ба калисо чиро фаҳмидан мумкин аст?

___________________________________________________________________________

6) Чаро гуфта мешавад, ки занро дӯст доштан, ин маънии худро дӯст доштан аст?

___________________________________________________________________________

7) Сабабҳоеро нишон диҳед, ки чаро дар хонаи имондор муносибат байни шавҳар ва зан аз рӯи меъёрҳои Масеҳ барои калисо дида баромада мешавад? Оё дар ин ӣо сири хушбахтқ дар оилаи масеҳӣ дида мешавад?

___________________________________________________________________________

8) Пас аз омӯзиши ин дарс ҷавоб деҳ, оё ту аз муносибат бо ҳамсарат қаноатбахш ҳастӣ? Агар ту қаноатбахш нестқ, пас чӣ туро ба ташвиш меорад? Ту ин мушкилиро чӣ тавр ҳал карда метавонқ?

___________________________________________________________________________

2. Чӣ тавр Эфсӯсиён 6:1-4 муносибати байни падару модар ва фарзандонро таълим медиҳад.

1) Матнро нақл кун.

___________________________________________________________________________

2) Масъулияти фарзандон аз чӣ иборат аст? Фаҳмон, барои чӣ онҳо бояд “дар Худованд” бошанд?

___________________________________________________________________________

3) Пеш аз ҳама аз падару модарон чиро пешгирқ менамоед? Маънии ҳақиқии ибораи “оташин кардан” дар чист? (Масалҳо 22:15)

___________________________________________________________________________

4) Волидон ба фарзандон чиро бояд ёд диҳанд?

___________________________________________________________________________

5) Нақл кун, чӣ тавр ту фарзандонатро тарбия мекунӣ ва бо кадом мушкилии калонтарин дар тарбияи онҳо дучор мешавқ?

___________________________________________________________________________

3. Хона – ин саҳнаи асосқ ва аӣоиби тарбияи рӯҳонии туст. Ин ҳақиқат дар Такрори шариат 6:4-9 чӣ тавр фаҳмонда мешавад?

1) Матнро бо суханони худ нақл кун.

___________________________________________________________________________

2) Дар навбати якум кадом масъалаи асосиро оила бояд ҳал кунад? Фаҳмон, барои чӣ? (ояти5)

___________________________________________________________________________

3) Масъалаи асосии оила ба аъзоёнаш хуб фаҳмондани Каломи Худованд аст. Ҳамин тавр дар ояти 7 “ талқин кун” маънии калон дорад, чунки бисёриҳо фарзандони худро хуб тарбия намекунанд. Ту чӣ?

___________________________________________________________________________

4) Масеҳиёни имрӯза ба муҳимияти тарбияи фарзандон баҳои дуруст намедиҳанд. Чӣ муҳимтар аст: маълумоти мактабқ ё тарбияи рӯҳонӣ?

___________________________________________________________________________

5) Тарбияи рӯҳонии хонагқ бояд тарбияи асосқ дар ҳама соҳаҳои ҳаёт бошад. Ояти 7-ро бингар ва сабабро нишон деҳ.

___________________________________________________________________________

6) Тарбияи рӯҳонии дар хона гирифташуда бояд мустаҳкам аз худ карда шуда бошад. Инро ба воситаи ояти 8 фаҳмон.

___________________________________________________________________________

7) Ояти 9 мегӯяд, ин бояд тарбияе бошад, ки асосаш таълимоти муқаддас бошад. Сабабро нишон деҳ.

___________________________________________________________________________

8) Ғайр аз салиб ва расмҳои динии дар девор овехта хонаи ту аз дигар хонаҳо фарқ мекунад? Ба ақидаи фарзандони ту оилаи имондор бояд чӣ гуна фарқ кунад?

___________________________________________________________________________

4. Навис, ту пас аз омӯзиши дарси имрӯза, аз ин ҳафта сар карда, қарор додқ, ки кадом амали мушаххасро иӣро намоқ. Агар ба ту барои кадом коре тавба кардан лозим бошад, навис. ___________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________

с-8

САНИИШ ДАР РАФТИ ТАРБИЯИ ХИСЛАТ

Худованд, вақте ки мо ба Исои Масеҳ имон меоварем, моро тез ба осмон намебардорад. Мо дар ин дунёи пургуноҳ мубориза бурданро идома медиҳем. Мо монанди Изроилиҳое ҳастем, ки аз Миср баромаданду дар биёбон овораанд, ба ӣои он ки тез ба Канъон раванд. Чаро Худо рухсат медиҳад, ки мо ҳам дар ин дунё монем? Чаро Худо моро аз ин ҳама азобҳои сершумор ки дар роҳи зиндагиамон дучор мешаванд, халос намекунад? Агар мо оромона дар болои ин ҳама саволҳо фикр кунем, файзу баракатро доро мегардем. Одамони ӣавони имондор таасуроти ғалат доранд, ки гӯё Исо аз ҳама ғаму ғусса онҳоро пурра озод мегардонад. Ва вақте ки онҳо ба душворқ дучор мегарданд, тез дар имони онҳо шикаст пайдо мешавад. Роҳнамоии амиқи Худованд дар санӣишҳо зоҳир мегарданд. Бинобар ин нақшаи Худованд барои фарзандон ба воситаи санӣишҳо зоҳир мешавад.Бо як калима фаҳмондан душвор аст, ки барои тарбияи хислати Худовандқ ин фаҳмишҳо чӣ қадар муҳим аст.

1. Худованд Исроилиҳоро ба биёбон ба кӯрпаи парқ наовард. Худо ин сабабро дар такрори Шариат 8 чӣ гуна мефаҳмонад?

1) Мақсади ӯ аз санӣиши онҳо дар биёбон аз чӣ иборат буд? (ояти 2)

___________________________________________________________________________

2) Чаро одам итоаткор намешавад, то оне, ки азоб намекашад?

___________________________________________________________________________

3) Мақсади дуюми санӣиш чист? ( ояти3)

___________________________________________________________________________

4) Он ҳақиқатро, ки одам танҳо бо нон намезияд, баъд аз гум кардани ҳама дороиҳо фаҳмидан мумкин. Кай ва чӣ тавр ту ин ҳақиқатро фаҳмидқ? ___________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________

5) Мақсади сеюми санӣиш чист? (ояти 16)

___________________________________________________________________________

6) Ту дар бораи боварие, ки мегӯяд ҳақиқат ба воситаи санӣиш-усулест, барои омодасозии ту баҳри гирифтани фотеҳаи Худованд, чӣ фикр дорӣ?

___________________________________________________________________________

7) Дар мавриди набудани санӣиш кадом хатар ба миён омаданаш мумкин? (оятҳои 12-14)

___________________________________________________________________________

6) Оё ягон вақте хислати масеҳии ту ба воситаи азоб бо дасти Худованд тағйир ёфт? Оё ту инро бо шукргузорқ қабул менамоқ?

___________________________________________________________________________

2. Айюб-1-ро бингар ва ҷавоб деҳ, ки муносибати ту нисбати азобу машаққат чӣ гуна бояд бошад?

1) Дар бораи Айюб кӯтоҳакак нақл кун.

___________________________________________________________________________

2) Ба якчанд чизҳои ғайриоддии Айюб пеш аз ибтидои азобкашиаш ишора кун.

___________________________________________________________________________

3) Дар бораи азобҳои кашидаи Айюб кӯтоҳакак нақл кун.

___________________________________________________________________________

4) Вақте ки азобҳои Айюб сар шуд, ӯ чӣ гуна рафтор намуд?( оятҳои 20-22)

___________________________________________________________________________

5) Сабаби асосиеро, ки дар ояти 21 нишон дода шудааст, нақл намоед, ки аз рӯи он новобаста аз азобҳои сахти кашидааш ба Худо итоат менамуду гуноҳ содир намекард.

___________________________________________________________________________

6) Ба пурқудратии Худованд боварии қатъқ доштан муҳим аст, агар ту мехоҳқ монанди Айюб дар мавриди бадбахтқ аз гуноҳ канораӣӯқ намоқ. Сабабашро шарҳ деҳ.

___________________________________________________________________________

3. Ирмиё, вақте ки ӯро бадбахтқ фаро гирифт, чӣ кор кард? Навҳаҳои Ирмиё 3:19-23-ро бингар.

1) Бодиққат мундариӣаи матнро навис ва мазмуни онро бо суханони худ нақл намо.

___________________________________________________________________________

2) Ирмиё дар мавриди азобу машаққаташ чиро ба хотир овард? (ояти 21-22)

___________________________________________________________________________

3) Худованд ба Ирмиё дар ҳолати яъсу ноумедиаш муносибати алоҳида мекард.Ту дар ин бора чӣ гуфта метавонқ ? ( ояти 23)

___________________________________________________________________________

4. Аз бадбахтқ кадом фоидаҳоро дидан мумкин аст?

v Забур 119:67,71

___________________________________________________________________________

v Румиён 8:28

___________________________________________________________________________

v 2 Қӯринтиён 1:3,4

___________________________________________________________________________

Айюб 42:12-17

с-9

МАСЕҲ САРВАРӣ МЕКУНАД

Калимаи “сарварӣ кардан” маънии ҳокимияти оғоро дорад. Исои Масеҳ Худованди ҳама офаридаҳост ва берун аз ҳокимияти ӯ чизе мавӣуд буда наметавонад.Дар ҳақиқат мо, ки дар қалбамон Исо зиндагӣ менамояд, наметавонем бе Худованд зиндагӣ намоем ва чизе нест, ки мо бе иродаи ӯ карда тавонем. Баъзеҳо инро ҳамчун бори зиёдатқ қабул менамоянд, вале чизе монанди ин ҳақиқат нест, ки ба кас оромию боварӣ бахшад. Мо монанди нобиноёнем. Мо таноби зиндагиамонро доштаем ва ба он саргардонем. Вале аз ҳама беташвиштараш ин аст, ки мо ин таноби зиндагиро ба дасти Худои пурқудрат диҳем. Мо касали кӯҳна дорем, ки тавассути он қалби худ, тамоми ҳастии худро ба Худованд, ки соҳиби мост, намедиҳем. Мо дар соҳаҳои муайяни ҳаётамон Худовандро мадҳу ситоиш менамоем, вале дар дигар соҳаҳо ба ӯ мухолифат менамоем. Ин Худованди моро ғамгин месозад. Мо бояд Исои Масеҳро дар қалбамон қабул намоем ва қудрати Худовандии ӯро ӣалол диҳем.

1. Он ҳақиқат, ки Исои Масеҳ ҳокими мутлақи туст, дар чӣ асос ёфтааст?

v Ишаъё 43:7

__________________________________________________________________________________________________________________________________________________

v Филиппиён 2:9-11

_________________________________________________________________________

v Румиён 11:36

________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2. Чӣ тавр Павлус ҳукмронии Масеҳро дар ҳаёташ эътироф менамояд. Румиён 14:6-8-ро хонед.

1. Матнро бо суханони худ нақл намо.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2. Ақидаи Павлусро бо ду калима фаҳмон.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________3.Павлус чиро дар ояти 7 тасдиқ менамояд. Ту дар бораи “ҳеӣ яке аз мо” чӣ фикр дорӣ?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________4. Ибораҳои “агар зист кунем, агар бимирем” чиро ифода мекунанд?

___________________________________________________________________________

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

5. Ту барои Худо чӣ гуна зиндагонқ мекунӣ ва чӣ гуна барои Худованд мемурқ?

6. Чаро ҳама он чизеро, ки ту мекунӣ, бояд барои Худованд кунқ?

7. Оё Худованд тамоми соҳаи ҳаёти туро сарварӣ мекунад, чӣ тавре ки ӯ ҳаёти Павлусро сарварӣ кард?

3. Дар куӣо бо масеҳиёни калисои Лудкия, миёни 7 калисо, ки дар китоби Ваҳй ёдовар гаштаанд, Исо қарор гирифт? Китоби Ваҳй 3:14-20-ро хонед.

1. Оятҳои 14-17-ро бо суханони худ нақл намо.

2. Ин калисо ду мушкилқ дорад. Яке аз мушкилиҳо дар имон набудани _____________

бошад, дигараш ғурури онҳо буд. Матнро истифода бурда ин ду мушкилиро шарҳ деҳ.

3. Маънии калимаҳои “ на сарду на гарм”-ро шарҳ деҳ.

4. Шарҳ деҳ, ки ғурури рӯҳонӣ чист?

5. Кадом алоқа байни ғурур в корҳои берашк аст?

6. Масеҳиёни Лудкия дар ҳолати ширгармқ бо Худованд чӣ гуна муносибат доштанд?

7. Масеҳиёни Лудкия чӣ тавр аз нав метавонанд, ҳаёти худро зери сарварии Худованд монанд?

8. Оё Худованде, ки ҳаёти туро сарварӣ мекунад, сахтгир аст? Бо ёрии “бо ӯ таоми шом хоҳам хӯрд ва ӯ бо Ман” нақл кун, ки ӯ чӣ гуна аст.

___________________________________________________________________________

9. Исо дар дили ту кадом ӣойро ишғол менамояд?

4. Билл Брайт президенти Кампуси Салибдорони Масеҳ одамонро мувофиқи чӣ гуна дар қалбашон Масеҳро ӣой доданашон ба се намуд ӣудо намудааст. Онро бин ва гӯй, ки ту дар кадом гурӯҳқ.

Ғайримасеҳиён (Эфсӯсиён 2:1-3)

Масеҳиёни ӣисмонқ (1 Қӯринтиён 3:1-3)

Масеҳиёни рӯҳонӣ (Ғалотиён 2:20)

с-10

НАҚШИ МАЪМУР

Мо донистем, ки Исои Масеҳ ҳокими қалбҳои мо ва тамоми соҳаҳои ҳаёти мост. Бидуни ҳар гуна шубҳа бармеояд, ки мо маъмури Худовандем. Вале калимаи «маъмур» моҳияти пурмаъние дорад. Ин ибораи махсусест, одамеро ифода мекунад, ки ба ӯ сарварии тамоми моликияти соҳибаш дода шудааст. Шогирдони Худованд бояд барои нақши маъмур гуноҳеро эҳсос нанамоянд. Мо ҳама чизи ба мо вобасташударо бояд содиқона иӣро намоем. Санӣиши охирин чунон тантананок аст, ки он набояд тез амалқ гардад. Дар калисо бисёр одамоне ҳастанд, бо ҳаёте мезиянд, ки дар маркази онанд ва ба эҳтиёӣи ягонаашон – наӣот боварии қатъқ доранд. Ин одамон хато мекунанд, чунки онҳо ҳақиқати санӣиши ҳисобҳоро дарк намесозанд. Ҳама чиз ба Худованд тааллуқ дорад. Ба мо бошад чизе тааллуқ надорад.

1. Ту маъмури вақт ҳастӣ. Эфсӯсиён 5:15-17-ро бингар ва гӯй, ки чӣ тавр ту бояд ҳаёташро сарварӣ намоқ.

1) Матнро бо суханони худ нақл намо.

___________________________________________________________________________

2) Дар бораи кадом заковатмандқ ин ӣо сухан меравад? Моҳияти ибораи «Дарк кунед, ки иродаи Худо чист»-ро фаҳмон (ояти 17).

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________

3) Кадом ҳақиқатро ту аз ояти 16 «фурсатро ғанимат донед» дарк карда метавонқ.

4) Барои кӯшиши барабас додани вақт кадом ӣарима аст?

5) Байни ибораҳои «вақт танг аст» ва «фурсатро ғанимат донед» кадом алоқамандқ аст? (1 Қӯринтиён 7:29-31).

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

6) Фаҳмидани иродаи Худованд – калидест барои заковатманд фаҳмидани вақт. Ту инро чӣ тавр карда метавонқ? (Румиён 12:2, Луқо 17:26-30).

___________________________________________________________________________

7) Фикр кун, Худованд дар он вақти кӯтоҳи дар замин буда аз ту чӣ мехоҳад?

___________________________________________________________________________

2. Ту маъмури захираҳои моддӣ ҳастӣ. 1 Вақоеъномаро хон, то ин ки дуруст тақсим кардани онро ёд гирқ.

1) Оятҳои 11-12 дар бораи чист?

___________________________________________________________________________

2) Оё ту он чизеро, ки Довуд гуфта буд, дар бораи моликияти худ гуфта метавонқ?

___________________________________________________________________________

3) Оё ту ба он розқ ҳастӣ, ҳамаи он чизеро, ки мо дорем, бо дасти Худованд аст?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

4) Оё ту ба он ҳақиқатан боварӣ дорӣ, ки ҳамаи дороии туро Худованд додааст. Агар ин тавр аст, пас ту розқ ҳастӣ, ки ӯ ҳақ дорад, ҳамаи онро баргардонда гирад? (Айюб 1:21).

___________________________________________________________________________

5) Ояти 14-ро бо суханони худ нақл намо.

___________________________________________________________________________

6) Довуд маслиҳат медиҳад, ки қудрати хурсандона ба Худованд додан бояд чӣ гуна бошад. Дар бораи кадом қудрат ӯ гап мезад? Фикр кун, кӣ метавонад, чунин қудрат дошта бошад?

7) Бо чӣ гуна дил Довуд ва одамони ӯ ба Худованд медоданд?

8) Онҳо ба Худованд тӯҳфа оварда истода чиро эътироф менамуданд?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

9) Вақте ки ту худро бо Довуд қиёс мекунӣ, пеш аз ҳама чӣ чиз ба чашмаш мерасад?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

10) Нақл кун, кай ту ба Довуд он хел дода будқ, ки Довуд карда буд? Оё ин кифоя буд? Оё ба назар намерасад, ки ту муносибататро ба ин тағйир диҳӣ?

___________________________________________________________________________

3. Агар ту фикр мекунӣ, ки ҳама чиз ба Худованд тааллуқ дораду ту танҳо маъмури онқ, новобаста аз имонат метавонқ дар вазъияти хатарнок монқ. Тимотиюс 6:9-10-ро бингар.

1) Матнро бо суханони худ нақл намо.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2) Решаи бадӣ дар чист? ( Матто 6:24)

___________________________________________________________________________

3) Имондор ба кадом бадбахтӣ ғӯтта мезанад, агар ба пул дил бандад?

4) Оё ту ягон вақт нооромие ҳис кардӣ, ки имони ту вобаста ба муҳаббат ба пул заиф гаштааст?

___________________________________________________________________________

4. Дар 2 Тимотиюс 6:17-19 талаботҳоеро ёб, ки барои сарварии моликияти ту мувофиқи иродаи Худованд лозиманд.

1) Матнро бо суханони худ нақл намо.

2) Се талаботҳоро аз ояти 17 номбар кун.

3) Талаботҳоро аз ояти 18 номбар кун.

4) Оё ту пулҳои худро барои корҳои нек ва хайрхоҳона истифода мебарқ?

___________________________________________________________________________

5.Ту маъмури истеъдодҳо ва ҳадяҳо ҳастӣ. 1 Петрус 4:10-ро бингар ва гӯй ки чӣ тавр ту бояд истеъдодатро истифода барқ.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________

6. Маъмур бояд ҳисоби оғои худро пӯшад. Матто 25:14-30-ро хон.

1) Мундариӣаро кӯтоҳакак нақл намо.

___________________________________________________________________________

2) Истеъдодҳо чӣ маънқ доранд?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3) Пулро барои кор ва даромад гузоштан чӣ маънқ дорад?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

4) Танҳо дар ду маврид ҳисоби маъмурон баста мешавад. Байни ду маъмур фарқ чист?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

с-11

ҷангӣ Рӯҳонӣ

Ҳаёти имондор ҷангӣ рӯҳониро мемонад. Вақте ки мо ба Исо имон меоварем, мо аз марг ба ҳаёт мегузарем ва аз хизматгори шайтон ба ходими – Худо табдил меёбем. Аз ин бармеояд, ки мо аз ҳуӣумҳои рӯҳи бад намегузорем. Дар вақти пирӯзии Исо иблисҳо наметавонанд ҳуӣуми рӯйрост намоянд ва ё наметавонанд моро аз нав ба ӣойҳои пештараамон баргардонанд, вале онҳо метавонанд ӣисми моро истифода баранд, то ин ки моро ба васваса андозанд, моро ба воситаи одамони ба Худо тааллуқнадошта таъқиб менамоянд. Пас мо бояд доимо эҳтиёткор бошем. Имони сахт ба мубориза монандқ дорад. Мо бисёр вақт мебинем, ки мағлубшудагон одатҳое доранд, ки онҳо ононро ба мағлубият меорад ва ғолибон одатҳое доранд, ки ононро ба пирӯзқ мерасонад. Пас имони ҳаёти имондорро ба одати хуб табдил додан лозим.

1. Юҳанно 15:18-19-ро бингар ва фаҳмон, ки чаро Исо, аз ҷангӣ рӯҳонӣ ӣои гурез нест.

1) Матнро нақл кун.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________Кӣ «дунё» ҳасту кӣ «шумо»?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3) Моҳияти калимаи «мансубон»-ро фаҳмон.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

4) Чаро дунё аз ту нафрат мекунад? Дар болои калимаи «нафрат» фикр кун.

5) Оё ту бо сабаби имондор буданат тез-тез бо ҷангӣ рӯҳонӣ рӯ ба рӯ мешавқ. Агар ту бо нафрат ва мубориза рӯ ба рӯ намешавқ, пас ту мушкилии мансубият дорӣ.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2. Вобаста ба фаъолият ва даъвати иблис дар 1 Петрус 5:8-9 чӣ гуна огоҳ карда мешавад?

1) Матнро бо суханони худ нақл намо.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2) Ба ақидаи ту, чаро иблис ба шери ғуррон монанд карда мешавад?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3) Иблис монанди шер амал намекунад. Тавсифи дигари иблисро аз 2 Қӯринтиён 11:4 ва Ваҳй 20:10 ёб.

4) Иблис монанди шер аст, вақте ки ӯ машаққату таъқибро тарафдорӣ менамояд ва монанди рӯбоҳ аст, вақте ки ба васваса меандозад. Барои кадом иблис ту заифӣ?

3. Зиреҳи рӯҳониро, ки дар Эфсӯсиён 6:10-18 тасвир ёфтааст, аз назар гузарон.

1) Матнро бо суханони худ нақл намо.

___________________________________________________________________________

2) Ду сабабро пеш ор, ки чаро бо ту пӯшидани зиреҳ лозим аст?

3) Кӯтоҳ ҷавоб деҳ, ки кадом қисми зиреҳ ба одамони зерини шикастхӯрда истифода нагаштаанд.

v Петрус (Матто 26:41)

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

v Ҳумниюс (1 Тимотиюс 1:19-20)

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

v Димос (2 Тимотиюс 4:10)

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

4) Чӣ ба ақли ту меояд, вақте ки ту дар бораи камбудии шахсиятҳои дар боло зикрёфта фикр мекунӣ? Чӣ фикр дорӣ, ба ту беш аз ҳама чӣ намерасад?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

5) Оятҳои 14-18-ро бо суханони худ нақл намо.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

6) Павлус зиреҳи аскарони румиро ҳамчун мисол дар матн истифода мебарад. Онро ба қисмҳо тақсим намо.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

7) Ту боварӣ дорӣ, ки дар зиреҳи рӯҳонии ту ҳама қисмҳои дар боло зикрёфта мавӣуданд. Тафтиш кун, кадом қисмаш аз ҳама суст аст ва фикр намо, ки чӣ тавр онро мустаҳакам намудан мумкин аст.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________

4.Вақте ки ту ба ҷангӣ рӯҳонӣ рӯ ба рӯ мешавқ, ту бояд ба ғалаба кӯшиш намоқ ва боварӣ дошта бошӣ ки имрӯз мешавқ. Инро ба воситаи оятҳои зерин фаҳмон.

v 1 Қӯринтиён 15:57

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

v 1 Юҳанно 5:4-5

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

5. Бо ёрии мазмуни дарси дода шуда, боз як бор фаҳмон, ки чӣ тавр ту иблисро ғолиб омада метавонқ.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

с-12

ВАСИЯТИ НАВ; ЯКДИГАРРО ДӯСТ ДОРЕД

Ақидае ҳаст, ки масеҳият дини муҳаббат аст. Муҳаббат дар масеҳият чунон муҳим аст, агар онро гирем, муайян кардан мушкил аст, ки дигар чӣ мемонад. Ва дар айни ҳол муҳаббат ин чизест, ки масеҳиён дар он бештар ба нобаробариҳо дучор мешаванд. Ин онро мегӯяд, ки калисо намак ва нури ӣаҳон шуда истода кори худро иӣро наменамояд. Вале муҳаббат яке аз васиятҳои бузургтаринест, ки ба калисоҳои ҳозиразамон дода шудааст. Иӣрои ин васиятро бояд сар кард. Ин васият пеш аз ҳама бояд аз ӣониби шогирдони Исо иӣро гардад.

1. Ваҳй 2:1-6 дар бораи калисои Эфсӯс, муҳаббати аз даст рафта хон.

1) Матнро бо суханони худ нақл намо.

___________________________________________________________________________

2) Барои чӣ Худованд калисои Эфсӯсро таъриф менамояд? Оятҳои 2-3,6-ро номбар намо.

_____________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3) Барои чӣ Худованд калисои Эфсӯсро маҳкум менамояд?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

4) Маънии ибораи « муҳаббати аввалин»-ро фаҳмон.

___________________________________________________________________________

5) Ба ақидаи ту чаро калисои Эфсӯс муҳаббати аввалинро аз даст дод? Дар хотир дор, ки тарафи пурқуввати ин калисо мубориза ба беимонон буд ва он тозагии ҳаётро тарғиб мекард.

___________________________________________________________________________

6) Худованд ба калисо, агар он муҳаббати аввалинро эҳё намесозад, чӣ гуна огоҳқ медиҳад?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________

Вақте ки ту барои суханони Худованд, ки калисо бе муҳаббат маънии мавӣудияти худро гум мекунад, агарчанде дорои ҳақиқат бошаду муқаддас фикр мекунӣ, кӯтоҳакак дар бораи ҳиссиёташ навис.

___________________________________________________________________________

2. Матто 22:37-40-ро хон ва фикр кун, кадом муҳаббатро ту бояд ба Худованду одамони туро иҳотакарда диҳӣ.

1) Матнро нақл кун.

___________________________________________________________________________

2) Кадом муҳаббатро ту бояд ба Худованд диҳӣ?

3) Ту бо тамоми ҳастиат Худовандро дӯст медорӣ? Аз рӯи виӣдон ҷавоб деҳ.

4) Сабаб чист, агар ту бо тамоми ҳастиат Худовандро дӯст намедорӣ.

5) Ту ба одамони туро иҳотакарда чӣ гуна муҳаббат бояд дошта бошӣ? (1Юҳанно 3:16)

6) Дар бораи алоқа байни муҳаббат ба Худованд ва муҳаббат ба одамони туро иҳотакарда андеша намо.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________

7) Оё ба касе ту барои муҳаббат вазифадор ҳастӣ. Ва кӣ дар паҳлӯят ба муҳаббати ту ниёз дорад?

___________________________________________________________________________

3. Агар ту дар бораи он чизе, ки оиди муҳаббат омӯхтақ, андеша намоқ, муҳаббати дар Библия омадагқ- ин на он вазъияти эҳсосотист, ки одамон бо муҳаббат ҳамӣоя мегардад. Муҳаббати библиявқ ба ту пуртоқатиро нисбати ононе, ки пештар ту тоқати диданашонро надоштӣ, меомӯзад. Румиён 12:20-ро хон. Агар ту хӯрокатро бо душманат бо ҳам мебинқ, инро муҳаббат дар амал номидан мумкин аст, вале муҳаббат аз таҳти дил номидан мушкил сат. Ақидаи худатро дар ин мавзӯъ навис.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________

<< Дарсҳои рӯҳонӣ